dinsdag 5 augustus 2008

Toetjes en slapen

De kroon op een met zorg bereide maaltijd is voor mij toch wel het toetje. Het hoeft niet iets ingewikkelds te zijn, maar wel iedere dag een kleine verrassing. Daarom zorg ik voor veel afwisseling. En uiteraard is dat (bijna) altijd zelfgemaakt.
Deze week krijgt Willem vakantie. En dan wil ik niet iedere dag veel in het huishouden bezig zijn. Daarom heb ik vast wat vooruit gewerkt, ook in de keuken. Als ik ervoor zorg, dat er zoveel mogelijk klaar staat, kan ik na een dagje vakantievieren toch redelijk snel en met weinig moeite een complete maaltijd op tafel zetten. Behalve gebraden vlees staan er ook wat toetjes klaar in de koelkast. Ik heb een paar potten custardvla gemaakt, een grote pot hopjesvla en twee griesmeelpuddingen. Samen met de yoghurt en het fruit, wat ik nog had, is dat genoeg voor de hele week.



Ook vandaag zal ik nog wel wat uurtjes in de keuken rondbrengen. Gisteren heeft m'n vader op de markt groenten en fruit voor me ingeslagen. Uiteraard aan het einde van de markt en dus voor een habbekrats. Er zit ook wat fruit bij, wat goed rijp is en dus snel verwerkt moet worden. Daarom ga ik vandaag aan de jamkokerij.

Gisterenavond was ik bij m'n zus op een wolparty. Er was een Vlaamse mevrouw, die van alles vertelde over slapen tussen de wol. Matrassen met wol, wollen onderdekens, wollen dekens en dekbedden enzovoorts. Tussendoor werd er natuurlijk veel gekwebbeld door alle aanwezige vrouwen. Alle slaapprobleempjes passeerden de revue. Zelf zei ik niet zoveel. Ik zat daar maar als kamervulling, want ik had al tegen m'n zus gezegd, dat ik niets nodig had en dus niets zou aanschaffen. Op een gegeven moment vroeg een buurvrouw van m'n zus: "En Teunie, waar slaap jíj nu op?" Ik vertelde, dat wij een tweedehands bed hebben, matrassen (wel nieuw, hoor) uit de krant en AaBee dekens van meer dan 20 jaar oud en dat we altijd heerlijk slapen. Even zakte haar mond open, daarna bracht ze uit: "Dan ben je een gezegend mens!" Ja, dat is misschien zo. Slaapproblemen kennen we echt niet en we staan altijd uitgerust en zonder rugklachten op. Toch vraag ik me stiekum af, of er niet veel problemen aangepraat of aangedikt worden. We hoeven niet op alle punten terug te verlangen naar vroeger. Maar het verschil is wel enorm: vroeger een stromatras met katoenen tijk in de bedstee, nu ingewikkelde, dure matrassen op nog ingewikkeldere bedbodems onder peperdure dekbedden. Waarom moet slapen, behalve als je ziek of mankerende bent, een vermogen kosten?