zaterdag 29 november 2008

Feestelijke bezigheden

De laatste paar dagen waren vol feestelijke bezigheden. Eerst ben ik donderdagochtend gaan shoppen. Kado's kopen en lekkers voor Maria's verjaardagsfeest. Eigenlijk moest ik toen 's middags m'n gewone huishoudelijke werk gaan doen. Maar ik nam maar een boemeldagje en heb kado's zitten inpakken (voor verjaardag en pakjesavond) totdat de kinderen uit school kwamen. Bijna alles staat nu ingepakt klaar. Een fijn gevoel.



Gisteren had ik Leendert thuis. Hij was donderdag uit school met de fiets gevallen en was hard op de straat terecht gekomen. Hij had een heel grote bult op z'n voorhoofd en had ook erge hoofdpijn. Daarom heb ik hem een dagje thuis gehouden van school. Wie weet heeft hij wel een lichte hersenschudding opgelopen. Ik moest wel wat bezigheden voor hem verzinnen om de dag door te komen. Daarom heb ik 's middags samen met hem de traktaties klaargemaakt, die de kinderen maandagmiddag mee naar huis krijgen na afloop van Maria's verjaardagsfeestje.



Maria is morgen jarig. Ze wordt dan 7 jaar. Maandagmiddag vieren we haar verjaardag voor de opa, oma's, tantes, ooms, neefjes en nichtjes. Ook gaat ze maandag trakteren op school. Het feestje voor haar vriendinnetjes doen we over een paar weekjes. Anders wordt het een beetje teveel van het goede. Maandag is Wim ook jarig. Hij wordt 20. Maar hij viert zijn verjaardag samen met zijn vriendin, die woensdag ook 20 hoopt te worden. Vorig jaar hebben ze hun verjaardag bij ons gevierd. Dit jaar vieren ze het bij Geertje thuis.

Vandaag heb ik de schooltraktatie voor Maria klaar gemaakt. Ik had haar beloofd, dat ze oliebollen mocht trakteren. Dat was dus bakken geblazen ;-). Ik maak oliebollen beslag altijd gewoon van bloem. Dit is mijn recept: 1 kilo bloem, 1 eetlepel gist, 1 theelepel zout, vanillesuiker naar smaak en 1 liter lauwe melk tot een beslag mixen. Voeg daar aan toe: 400 gram rozijnen, 200 gram krenten en 400 gram gesnipperde appel. Roer alles met een beslaglepel goed door elkaar en laat het een uurtje op een warme plaats rijzen. Bakken: schep met behulp van een ijsboltang beslag in de olie, die je op 180 graden hebt verwarmd. Laat de bollen 5 minuten bakken en smullen maar. Het bakwerk wordt hier meestal grotendeels door de kinderen gedaan. Dat was vanmiddag ook zo. Ik heb eerst 3 baksels zelf gedaan. Daarna heeft Hans de rest gebakken. Ik had van 2 kilo bloem beslag gemaakt en daar hadden we zo'n 70 bollen van. Genoeg om iedereen een bol te laten proeven en natuurlijk een bol voor de gaande en komende man. Mmm, dat smaakt naar meer. We verheugen ons alvast op de bollenbakkerij met Oud & Nieuw!

woensdag 26 november 2008

Jam, saus en omslagdoek

Toen ik gisteren de vriezer leegmaakte, kwam ik nog behoorlijk veel fruit tegen. Dat ligt allemaal stroom te vreten en plaats in te nemen tot ik er eindelijk iets mee ga doen. Resoluut besloot ik 2 kilo aardbeien en 2 kilo bramen niet meer terug te leggen in de vriezer, zodat ik die vandaag MOEST verwerken. Tja, soms moet je streng zijn voor jezelf ;-). Vooral als het om klusjes gaat waarvoor telkens iets met meer voorrang voorgaat. Vanmiddag heb ik daarom een keukenmiddag ingelast. Van de aardbeien heb ik (heel saai) jam gekookt. Dat is hier echt de favoriete smaak. Van de bramen wilde ik eerst ook jam koken, maar ik heb inmiddels zo'n grote voorraad jam, dat ik bedacht, dat ik er beter iets anders van kon maken. Ik heb er heerlijke dessertsaus van gekookt. Het waren nog bramen, die de kinderen van de zomer geplukt hadden. Bramen-dingen vinden we erg lekker, maar de kinderen houden absoluut niet van de pitjes. Dus gaat alles eerst door de roerzeef. Daardoor zijn bramen wel wat bewerkelijker dan ander fruit, wat níet gezeefd hoeft te worden. Terwijl ik in de saus stond te roeren, kwam net m'n vader even binnen. "Wat ben je aan het doen?", vroeg hij, terwijl hij naar de net gevulde jampotten keek. "Jam koken", zei ik, "wilt u een potje meenemen?" En ja, dat lustte m'n vader wel. Dus kreeg hij een potje nog hete jam mee en ook nog een potje grapefruitgelei uit m'n voorraad. De bramensaus hebben we vanavond meteen geproefd. Over de custardvla. Mmm, wat lekker. En zo leuk, om dan nog even te memoreren, dat de kinderen die zélf hebben geplukt ;-).



Leendert had ik inmiddels buiten aan het werk gezet. Het is echt een chaos in de tuin. Natte bladeren, rommel die rondwaait. Nog helemaal niet winterklaar :-(. Toch moet die tuin toch echt wachten tot ná pakjesavond. Om een klein beetje rommel op te ruimen, had ik Leendert opgedragen de vuurkorf aan te steken en alle sinaasappelkistjes te verstoken, die in een hoek achter de garage lagen. Sinaasappelkistjes zijn heel fijn om de kachel mee aan te maken, maar ik had even schoon genoeg van alle troep. De fik erin dus! En Leendert vond het helemáál geen naar karweitje :-).



Nu de vriezer een stuk leger is, heb ik meteen wat ruimte om brood in te vriezen. Dat vind ik fijn, want dan hoef ik minder vaak te bakken, omdat ik dan 6 broden per keer bak. Het is ook voordeliger, want je hoeft dan de oven maar 1 keer op te warmen. Ik probeer daarom altijd in serie te bakken. Vanmiddag heb ik tussen het jam en saus koken door 3 bruine en 3 witte broden gebakken. Twee zijn er voor morgenochtend, de rest gaat zo meteen de vriezer in. Dan hoef ik morgen alvast geen brood meer te bakken. Dat komt heel goed uit. Eerst moet ik met Hans naar de schooldokter en daarna 'moet' ik nog wat shoppen. Daarmee zal de ochtend wel om komen.




Vandaag was er leuke post: de sjaalspelden, die ik bij Wolhalla (www.wolhalla.nl) had besteld, zaten erbij. Ik heb net Maaikes omslagdoek voor pakjesavond afgehecht. Samen met de speld is het echt naar m'n zin geworden. Ze zal er vast veel plezier van hebben, vooral 's morgens aan het ontbijt, als het in de kamer nog niet echt warm is. Ik ga hem straks inpakken. Stapje voor stapje krijg ik alles wel klaar ;-).

dinsdag 25 november 2008

De vriezer

Vandaag ging het al een stuk gemakkelijker dan gisteren, met Henk over de vloer. Ongelooflijk hoe snel je daar ook weer op ingesteld bent. Ook leuk om te zien, hoe snel er gewoontes ontstaan. Gisteren was ik in de badkamer de was aan het sorteren. Eén van mijn 2 wasmachines staat in de badkamer en dus gooi ik de gesorteerde was meteen voor de wasmachine, om hem na het sorteren te vullen. Henk kwam de badkamer binnen en ik zei tegen hem, dat hij de was in de machine mocht doen. Zulke klusjes vinden peuters altijd erg leuk. Vanmorgen was ik weer aan het was sorteren en zonder dat ik iets hoefde te zeggen, begon Henk de was in de machine te stoppen. Het is dus meteen zíjn karweitje geworden.
Na het gewone werk, begon ik aan de vrieskast. Normaal gesproken ontdooi ik de vriezer 2 keer per jaar. Maar nu moest ik het een keertje extra doen. Een poosje geleden was Dirk 's nachts wakker geworden van gepiep. Toen hij eens ging kijken, waar dat vandaan kwam, bleek de vrieskastdeur niet goed dicht te zitten. Waarschijnlijk had ik hem te hard dicht geklapt, toen ik, vlak voordat ik in bed stapte, nog even de broden voor het ontbijt eruit haalde. Dirk had de deur weer goed dicht gedaan, maar het leed was al geschied. Er was van alles aan het druipen gegaan en de vriezer was meteen erg berijpt. Een aangekoekte vriezer verbruikt meer stroom, dan een schone en bovendien ergerde ik me aan de lades, die niet makkelijk meer open en dicht gingen. Pure noodzaak dus, dat ik de vrieskast een extra beurtje moest geven:



Ik deed alle spullen in teilen en zette die in de ijskoude garage onder een oud dekbed, om de kou vast te houden. Daarna zette ik 2 pannen kokend regenwater in de vriezer en deed de deur dicht. In de tijd dat de hete pannen het ontdooiwerk konden doen, maakte ik de lades schoon. Een snerkarweitje, omdat ze veel te groot zijn om in mijn aanrechtbak schoon te maken. Daarom doe ik het meestal met een emmer sop aan de tuintafel. Maar daarvoor was het mij nu veel te koud. Even overwoog ik de lades naar boven te brengen, om ze in de badkuip te soppen. Maar dat vond ik teveel gesleep. Ik ging dus maar met m'n sopemmer op de keukenvloer zitten :-). Toen de lades weer blinkend schoon waren, inspecteerde ik de vriezer. Die was nog lang niet ontdooid. Met een pannenkoeksmes ging ik voorzichtig aan de slag om het ijs af te bikken. Ongelooflijk hoeveel ijs eruit kwam! Ik ben blij, dat ik de klus heb aangepakt. Na het soppen van de vrieskast heb ik de lades weer gevuld. Alles weer netjes gesorteerd. Dan hoeft de vriezer niet zo lang open te staan als je iets wilt pakken. Ik heb 8 lades. De bovenste is voor brood. Dan 2 lades voor groenten en fruit. Twee lades voor vlees. Eén lade voor vis. Eén lade voor snacks. En het onderste laatje (een halfje) is voor diepvrieselementen en restjes. Je zou voor je plezier telkens even de vriezer openmaken ;-).

maandag 24 november 2008

Iedereen beter!

Gelukkig is iedereen weer beter. Behalve Wim en ik, heeft iedereen overgegeven en we hebben dus een nogal hangerige week achter de rug. Vanmorgen is iedereen weer naar school en werk vertrokken. Ik was blij, dat ik er de bezem weer eens door kon jagen. Het is alleen even erg wennen, dat Henk nu over de vloer loopt. Tot vorige week zat hij het grootste deel van de dag nog in de box. Maar ineens ontdekte hij, dat hij op de rand kon gaan zitten.



Tot twee keer toe is hij van de rand gevallen. Oei, dat is toch even schrikken. Nu houden we de box dus maar zo'n beetje voor gezien. Tenslotte is Henk al 2 jaar en ruim 3 maanden. We hebben de box 20 jaar bijna continu in de kamer staan. Tien kinderen hebben er elk ruim 2 jaar ingezeten. Die box (een Kibofa) heeft z'n geld dus wel opgebracht. Maar nu mag hij naar de stort. Er zijn in de loop der tijd heel wat schroeven ingedraaid om het ding bij elkaar te houden ;-). Zo hebben wij 7 jaar geleden ook geïnvesteerd in 2 echte Stokke kinderstoelen. Die stoelen zijn nu 7 jaar continu in gebruik. Een paar maanden geleden was er een leertje (wat tussen de beentjes zit) kapot en van de andere stoel was het ook bijna door. Ik ben er mee naar Prénatal gegaan. Daar moesten ze de leertjes bestellen. Eerst zeiden ze, dat ze 5 euro per stuk kosten (wat ik al weinig vond), maar later bleek, dat ik ze kosteloos thuis gestuurd kreeg! Ik koop graag iets duurzaams. Je haalt het er op den duur echt wel uit. Maar nu loopt ons kleine mannetje dus over de vloer en is volop aan het ontdekken. Alles moet ineens hoog gelegd worden. M'n breiwerk, m'n laptop enzo. En gedurende de gehele dag gaan er lampen aan en uit en gaat het kraantje in de wc open (nee, niet dicht, dat moet moeder komen doen ;-) ). Spulletjes van het speelkeukentje worden door de brievenbus naar buiten geduwd en met de afwasborstel worden de meubels en ramen 'geboend'. Van even een half uurtje bloggen midden op de dag komt nu niets meer. Dat komt waarschijnlijk over een paar weken wel weer, als hij wat meer speelt in plaats van alles uitprobeert.
Behalve opruimen, wassen en strijken en het gewone maandagse werk, heb ik nog een stukje aan Trijnie's kousen voor pakjesavond zitten breien. De eerste heb ik nu af, maar de tweede nog lang niet. Ik ben benieuwd of ik het ga redden. Anders geef ik er gewoon 1 en maak ik er maar een creatief gedicht bij ;-).
De zepen heb ik vandaag gesneden. Ze zijn redelijk naar m'n zin, maar kunnen nog wel beter. Afijn, oefening baart kunst. Ik moet het snel nog maar eens proberen. Ik heb de zepen nu op een plankje in de verwarmingsketelkast gelegd.



Ze moeten nog rijpen/hard worden. Ik heb ze voor het mooi iets aan de late kant gemaakt. De meiden moeten de zeep dan zelf nog maar een poosje laten uitharden. Ik heb een tamelijk drukke week. Zondag en maandag hebben we een jarige: Maria en Wim. Er moeten dus taarten en traktaties enzo gemaakt worden. De kado's zijn al besteld. Verder moet ik met Hans naar de schoolarts en ik heb nog wat telefoon- en administratiewerk. Morgen wil ik graag de vriezer ontdooien en schoonmaken. Ik zal me vast niet vervelen ;-)

vrijdag 21 november 2008

Ziekenboeg

't Is hier ziekenboeg. Vanaf woensdag is de één na de begonnen over te geven. Op dit moment heb ik 5 zieken thuis. Gelukkig ben ik zelf nog niet ziek. En ook Willem en Leendert ontspringen tot op heden de dans. Leendert wilde vanmorgen zelfs beslist op de fiets naar school. En dat terwijl er een stormachtige noordwesterwind waait, compleet met regen en hagel en hij toch 17 kilometer moet fietsen. Bikkel! Aan bloggen kom ik nu even niet zo toe. Behalve het nalopen van de zieken met bekertjes anijsmelk, bekers rooibosthee en kaakjes, heb ik vanmorgen al anderhalf uur aan de telefoon gehangen met jeugdzorg, de psychiater en de tandarts. ook moest er een school en een werkgever opgebeld worden, om ze in te lichten over de zieken. Boeh, wat vind ik dat zonde van m'n tijd. Bij jeugdzorg duurde het zowaar 14 minuten, voordat ik iemand aan de lijn had! En nu moet ik vanmiddag nog 2 ver terugbellen, omdat de juiste persoon niet beschikbaar was. Nou ja, 't hoort er allemaal bij. Het is allemaal een beetje op 1 ochtend geconcentreerd, omdat ik van de week 2 dagen zonder telefoon en internet zat. Aan één kant was dat lekker rustig, aan de andere kant behoorlijk irritant. Dan merk je pas hoe vaak je internet nodig hebt in je gezin. Kinderen konden hun schoolwerk niet doen en hun cijfers niet inzien. O ja, ik kon ook geen zeep maken, want ik had een recept gezien op internet, wat ik wilde gebruiken. Maar inmiddels heb ik m'n rozenzeep dan toch gemaakt. Als het hard genoeg is om uit de mal te halen, zal ik een fotootje plaatsen. De kleur is minder mooi, dan ik had gehoopt. Dat komt omdat ik olijfolie heb gebruikt. Dat is van zichzelf al prachtig van kleur, maar niet echt de kleur van rozenzeep. Ik heb daarom geprobeerd met roze kleurstof daar iets beters van te maken. Nu is het een beetje bruin-oranje geworden. Wel mooi, maar ik vind het niet als rozenzeep eruit zien. Volgende keer moet ik voor zoiets maar ossenwit gebruiken. Dat is beter te kleuren. Maar ik had 2 flessen olijfolie gekregen, die over de datum waren. En daarom koos ik voor olijfolie. Het zal weer heerlijk zacht voor de huid zijn. Overigens heb ik nog heel weinig ervaring met zeepmaken. Ik deed het nog maar voor de tweede keer. Het is heel leuk om te doen. Kijk maar eens op: http://zeep.vanderleden.com/ Daar vind je alles over zeepmaken.

dinsdag 18 november 2008

Dinsdagklusjes

Op maandag moet ik altijd oppassen, dat ik mezelf niet voorbij draaf. Ik ben dan uitgerust van de zondag en wil de rommel van het weekend graag zo snel mogelijk weer aan kant hebben. Ik sta dan ook al om 5 uur op. Heerlijk vind ik dat. Dan is het nog zo lekker rustig in huis en kan je tenminste opschieten. Als de kinderen naar school vertrekken, is de benedenverdieping dan al redelijk aan kant en ik vertrek dan naar boven. Alle slaapkamers opruimen, bedden opmaken, wassen sorteren, ophangen, afhalen, vouwen, strijken, het sanitair soppen. Ik draaf dan de hele dag. Eigenlijk zou je dan 's avonds wat eerder naar bed moeten gaan. Maar dat schiet er meestal bij in. 't Was gisterenavond ook al weer na twaalven. Ik had om m'n gemakje wat betalingen zitten doen, daarna nog hier in daar wat zitten lezen op internet en zodra Trijnie naar bed was, nog een poos aan haar kniekousen zitten breien. Dinsdag is daarom de dag waarop ik wat minder vermoeiende karweitjes doe. Strijken met een muziekje aan, nieuwe voorraad brood en koekjes bakken, wat administratie wegwerken, dat soort dingen. 's Middags komt bijna elke week mijn schoonmoeder een bakkie doen. Dan kletsen we weer helemaal bij en zit ik ondertussen te breien. Er wordt vaak wat denigrerend gedaan over het werk van een huisvrouw. Maar ik ben dan toch maar mooi eigen baas ;-)! Vandaag zit ik nog te twijfelen, of ik me ga bezighouden met extra bakwerk, of met zeepmaken. Bakken is het meest economisch, want de oven moet toch aan, omdat het brood bijna op is. Dan is het handig om meteen een voorraadje koek of taartbodems of iets dergelijks te bakken. Taart heb ik juist zaterdag weer eens gemaakt. Dat was een poos geleden. Ik had een taart gemaakt van biscuitbodem, met 2 laagjes gele room ertussen. Daarna had ik de taart besmeerd met slagroom, de kantjes afgewerkt met hagelslag en de bovenkant belegd met verse peren, afgedekt met gelei.



Het was heerlijk en dat smaakt dus naar meer ;-). Nu kan je taartbodems prima invriezen en daarom is het een idee om vandaag te doen. Voor de liefhebbers volgt hier het recept voor een biscuitbodem:

Klop 3 eieren met 100 gram suiker en een snufje zout tot het lichtgeel en dik is. Spatel er voorzichtig 40 gram bloem (gezeefd) en 40 gram maizena (gezeefd) doorheen. Doe het beslag in een ingevette en met bloem bestoven vorm, of gebruik een flexibele vorm (die hoef je niet in te vetten). Bakken: 40 minuten op 175 graden in een voorverwarmde oven. Het gebak moet veerkrachtig aanvoelen, als je erop duwt. Even in de vorm laten zitten, voordat je het gebak op een rooster stort en laat afkoelen.

Zeepmaken wil ik ook graag gaan doen en is evengoed nodig. Ik wil de meiden rozenzeep geven met pakjesavond en aangezien de zeep toch ook een poosje moet rijpen, is het zachtjesaan hoogtijd er aan te beginnen. Nou ja, misschien ga ik het allebei wel doen. 't Is een grijze dag en dan is het fijn om zulke gezellige klusjes om handen te hebben.

Eerst maar eens een beker warme chocolademelk gaan drinken met Henk. En dan, hup, aan de slag!

donderdag 13 november 2008

M'n houtkachel

Er zitten vast wel nadelen aan een houtkachel. Maar voor mij tellen die niet. Ik ben altijd zó blij met m'n kacheltje. Het is zo'n heerlijke warmte en het geeft zó veel gezelligheid. Het is een beetje een sport van me om zo min mogelijk de CV te gebruiken. Dat lukt ook best wel. De CV is alleen nodig, als Willem 's avonds in het kantoortje wil zitten. Daar wordt het nauwelijks warm door de houtkachel en dan moet de CV dus aan. Ik doe dan wel de radiatoren in de kamer dicht en zodra het warm genoeg is in het kantoor gaat de CV weer uit. Ik probeer de warmte van de houtkachel zo goed mogelijk te benutten. Zodra ik hem 's morgens aan heb, zet ik er een ketel met water uit de regenton op. Rond de middag is het water warm genoeg om er een afwasje mee te doen.



Ook soep trekken of peertjes stoven gaat prima op de kachel. Ik moet de soep of de peren dan wel eerst op het gas tegen de kook aan brengen, want dat lukt op m'n kacheltje niet.



Het is maar een simpele kachel en ook niet echt geschikt om er op te koken. We zijn hard aan het sparen voor een Tulikivi speksteenkachel met oven. Maar dat zal nog wel een jaar of 2 duren, voordat die er staat. Ze zijn erg duur. Gisteren was ik extra blij met m'n kachel. De CV was kapot. Als je dan geen andere warmtebron hebt, is het toch maar akelig koud. Nu was het enige probleem, dat we geen warm water hadden en dat is al irritant genoeg. Eigenlijk was het probleem maandagavond al begonnen. We hadden geen warm water, maar tegelijkertijd ging de CV keihard aan, terwijl de thermostaat laag stond. We belden de storingsdienst en daar zeiden ze, dat we eerst maar eens de druk moesten controleren. Die bleek inderdaad te laag te zijn. Willem vulde de CV bij en het probleem was opgelost. Dat was echter van korte duur. Gisterenmorgen hadden we weer dezelfde problemen en de druk bleek ineens veel te hoog te zijn. We hebben de hele handel maar snel uitgeschakeld en een monteur gebeld. Die heeft het expansievat vervangen en bovendien bleek een klep van de driewegmotor (?) kapot, zodat ook die vervangen moest worden. Als klap op de vuurpijl bleek ook de drukmeter niet te werken. Ik ben nogal verbaasd over dit alles. Die ketel is nog geen 2 jaar oud!! Gelukkig hoefden we niets te betalen. We hebben een onderhoudscontract van 1 euro per maand en daar viel dit ook allemaal onder. Daar boffen we dus maar mee.

Deze week heb ik echt even een weekplan moeten maken voor de warme maaltijden. Ik heb momenteel teveel voedsel in huis! En weggooien is het laatste wat ik wil. Dus heb ik kritische bekeken wat wanneer op moet en heb via Google daar menu's mee samengesteld. Zondag, maandag en dinsdag aten we kropsla. Steeds op een andere manier klaargemaakt. Gisteren hebben we een heerlijke andijviestamppot op.



Ik heb er een flinke handvol walnoten doorheen gedaan. Daar heb ik pas kilo's van gekregen, terwijl de noten van vorig jaar nog niet eens op waren. Een beetje dooreten dus ;-). Voor vandaag staat er een stamppot ijsbergsla op het programma. Dat hebben we hier nog nooit gegeten. Het lijkt me best lekker. Trijnie zag gisteren het menulijstje op het aanrecht liggen en die begon bij voorbaat al te likkebaarden :-). Morgen gaan we aan de snijbonen. En dan is de meeste aan bederf onderhevige groenten weer op. Ik heb dan alleen nog een kilo of 12 handperen liggen, die ik moet verwerken. Ik denk dat dat voor een deel perenjam met gember wordt, voor een ander deel perenlimonadesiroop en het laatste restje wordt een nagerechtje: gebakken peren met amandelschaafsel en slagroom.

Stukje bij beetje worden ook de laatse maatregelen om het energieverbuik te verminderen doorgevoerd. Er zit inmiddels een tochtborstel voor de brievenbus en gisteren heb ik 3 LED-lampen besteld. We hebben onder de voorgevel 3 lampen zitten, waar een dag/nachtsensor op zit. Zodra het donker begint te worden gaan die lampjes dus aan. Er zitten lampjes in van 20 Watt. Niet echt heel veel. Maar toch staat er dan 60 Watt aan en dat in de donkere wintertijd wel zo'n 14 uur per etmaal. Ik denk daarom dat ik de investering in LED-lampen er redelijk snel uit heb. Dit zijn de lampjes die ik kocht:http://www.leditlight.net/?menu=article&categoryID=99940&articleID=5612247 Ik heb er inclusief verzendkosten 57 euro voor betaald en over 50.000 branduren moet dat een voordeel hebben opgeleverd van minimaal 800 euro. Het is een diepte-investering dus ;-). Voor de rest heb ik bijna overal in huis spaarlampen. Doordat ik iedere week de meterstanden noteer, blijf ik scherp op ons energieverbruik. Ook heeft het geholpen om een tijdlang iedere dág de standen te noteren.



Op die manier kwam ik erachter wat hier de echte slurpers zijn. De echte stroomvreter is hier m'n strijkijzer. En tja, die wordt behoorlijk intensief gebruikt ...

zaterdag 8 november 2008

Teamwork

Wat een heerlijke zaterdag was het! Ik had me ingesteld op een grijze, regenachtige dag. Maar het is hier de hele dag prachtig weer geweest. Lekker zonnig en droog. Dat kwam mooi uit, want Marco en Dianne kwamen een daagje en brachten een aanhangwagen vol kachelhout mee. Het was allemaal mooi droog hout en het meeste hoefde ook niet meer gezaagd te worden. Het kon zó het houthok in. En omdat vele handen licht werk maken, hielpen de kinderen mee.





Toen de aanhangwagen gelost was, hebben we met de hele club heerlijk geluncht. Ik had lekker vers gebakken witbrood en had zalmmoten gebakken, die ik gisteren van mijn vader kreeg. Wat een luxe! Na dit heerlijke eten en het gezellig bijpraten, startte Willem z'n motorzaag om nog wat balken aan stukken te zagen. Marco en de kinderen hielpen met aangeven en opstapelen. Ondertussen werd er natuurlijk hard gegeind. Maria was onder het hout weggekropen en Willem deed net, of hij haar daar vond. Dikke pret :-).




Bijna al het hout wat er weer lag is gezaagd. Er ligt een flinke voorraad. We zitten er letterlijk warmpjes bij :-). Inmiddels was het bijna 4 uur. Tijd om naar de boer te rijden, om daar restanten in te kopen. (Ik schreef hier eerder over op 24 mei). Behalve 40 kilo aardappels, 24 kilo appels en 25 kilo uien, hebben we een flinke voorraad groenten en fruit ingeslagen. Bij het uitladen hielpen de kinderen weer dapper mee.



We hebben met z'n allen flink wat werk verzet vandaag. Om 5 uur kwam Maaike H. om te helpen met kinderen in bad doen. En, alsof ze m'n blog gisteren gelezen had, ze bracht een prachtig herfstboeket voor me mee. Zomaar! Wat lief!



Vanavond moest Trijnie gaan oppassen en dus wilde ik een stuk aan haar kousen breien. Helaas ontdekte ik net, dat ik iets fout gedaan heb. Ik moet een heel stuk uithalen. Nou ja, 't is niet anders :-(.

vrijdag 7 november 2008

Bloemen en planten

Ik houd veel van bloemen en planten. Maar ik wil er geen kapitalen aan besteden. Dat hoeft natuurlijk ook niet. Van bloemen en planten kan je bijna gratis genieten. Bloemen heb ik niet zo vaak in huis. Ik zou natuurlijk bloemen uit de tuin kunnen plukken en die binnen op de vaas zetten. Maar dat vind ik altijd zonde. Als je de bloemen in de tuin laat staan, kan je er veel langer van genieten. Als ik nu echt een gróte tuin had, zou ik wel een stukje bloemenpluktuin maken, denk ik. Maar daarvoor is in mijn kleine achtertuintje geen plaats. Bloemen kópen doe ik nooit. Dat vind ik zonde van het geld. Als je geluk hebt, staan je bloemen een week. Daarna kunnen ze in de groene container. Dat is me het geld niet waard. Toch staat er af en toe een prachtig boeket bloemen in de huiskamer. Daar komt Trijnie dan mee thuis van haar werk. Ze is verkoopmedewerker binnendienst en één keer per maand is er 'salesmeeting'(hier thuis blijven we hardnekking 'verkoopvergadering' zeggen ;-) ). Dan is er een bijeenkomst met alle verkopers van binnen- en buitendienst. Als je goed gepresteerd hebt, word je in het zonnetje gezet en krijg je een mooi boeket. Gisterenavond kwam Trijnie ook weer met bloemen thuis. Verdiend vanwege haar omzet in oktober, vanwege haar ondersteuning bij de workshops, die in oktober gehouden zijn en vanwege haar collegialiteit. Leuk, he. En nu kunnen we dus weer een weekje genieten!



Kamerplanten zal ik ook niet snel kopen. Dat hoeft ook helemaal niet. Want met af en toe een gekregen plant en met gestekte exemplaren houd je de vensterbank heus ook gezellig. Kijk, deze planten heb ik een paar jaar geleden als heel klein stekje gekregen:



Ik hoop natuurlijk altijd nog, dat ze een keer gaan bloeien. Maar volgens mijn kamerplantenboek gebeurt dat haast nooit met stekken van deze plant. De plantjes hebben eerst heel lang op m'n slaapkamer gestaan. Maar een paar weken geleden heb ik ze naar beneden gehaald. Ik had beneden in mijn vensterbank 2 Ficussen staan, die volledig uit de pot gegroeid waren. Ze werden daardoor pieriger en pieriger en waren hard aan vervanging toe. Ik heb nog even overwogen om ze te verpotten. Maar eigenlijk heb ik niet zoveel plaats voor echt grote planten. En Ficussen kunnen écht groot worden. Het dilemma loste zich vanzelf op. De Ficussen stonden zó strak met hun wortels in de pot, dat ik de planten helemaal in mootjes moest knippen (met een snoeischaar!) om ze eruit te krijgen. Daarna heb ik de gestekte planten in de potten gezet. Ik vind ze ook zonder dat ze bloeien erg mooi, met die grijze bladeren.

Stekken kweek ik meestal op de slaapkamers op. Als de planten van een mooi formaat zijn, of in bloei komen, dan verplaats ik ze naar de huiskamer, of geef ze weg. Op dit moment komt mijn 2 jaar oude lidcactus weer in bloei. Die mag nu ook weer naar beneden ;-). Een stekje van deze plant wordt langzaamaan ook al een heus plantje, mét bloemen. Nog een jaartje of 2. Dan is het een mooi plantje om weg te geven:






Kaapse viooltjes stekken ook erg gemakkelijk. Gewoon een blaadje van de moederplant afhalen en in een potje goed bemeste potplantengrond zetten is al voldoende. Na verloop van tijd zie je dan een rozetje blaadjes beginnen te groeien. Kaapse violen moet weinig water. Mijn moeder zei altijd, dat ze van armoe beginnen ze bloeien. En dat is ook zo. Ineens zijn de bloemetjes er dan. Zo leuk. Ook echt een leuk weggeefplantje. Op dit moment heb ik maar 1 kaapse viool staan. Een stek van een stek van een stek, zeg maar:

Orchideeën zijn ook van die dankbare planten. Soms moet je, nadat ze uitgebloeid zijn, even geduld hebben. Soms gaat het heel snel. Maar altijd weer verschijnen er nieuwe takken met knoppen. Eigenlijk heb ik altijd wel een bloeiende orchidee in de vensterbank. Alleen op dit moment is het karigjes. Ik moet even geduld hebben. Ik had een mooie witte, die nog maar nét is uitgebloeid. En daar zag ik warempel al nieuwe bloemen in aantocht. Leuk!

Van een bloeiende plant kan ik net zo genieten als van een bos bloemen. En je hebt er heel wat langer plezier van. Alleen Begonia's weigeren het bij mij echt goed tot bloei te komen. Ik heb al van alles geprobeerd. Het lukt me niet. Cyclamen en Begonia's doen het daarentegen altijd prima. Vooral Cyclamen vind ik heel mooi. Ik heb ze ook een poosje in de tuin gehad. Van die kleine tuincyclaampjes. Helaas zijn ze kwijt geraakt, toen de tuin op de schop moest, een paar jaar geleden. Misschien koop ik er binnenkort een paar. Destijds had ik gewoon knollen gekocht. Maar ik zie ze nu overal als plantje aangeboden worden. Kennelijk is de tuincyclaam weer even in de gratie. Ook op dat gebied heb je zo de modes ;-). Maar eerst wil ik de tuin nog winterklaar maken. De dahliaknollen moeten er nog uit. En wat voorjaarsbollen erin. En ik wil er eens een dekentje turfmolm op strooien. En aangezien ik vandaag en morgen geen tijd daarvoor heb en het daarna flink gaat regenen (volgens de weersverwachting), kan het nog wel even duren, voordat ik aan het tuinklussen ga.

donderdag 6 november 2008

Krantenwijk



Dinsdag kwam er ineens een krantenwijk op ons pad. Dat kwam zo: een vriendin van mij belde op. Eén van haar kinderen had een krantenwijk op proef gehad, maar ze had er uiteindelijk geen zin in om het voor vast te gaan doen. Mijn vriendin dacht, dat er bij ons misschien één van de kinderen zin had in een krantenwijk. Ik had een half uur om erover na te denken, want ze moest vòòr 5 uur naar de bezorging bellen. Eigenlijk had ik het krantenbezorgen zo'n beetje afgezworen. Onze oudste 3 hebben het allemaal wel een poosje gedaan. Dat was nog in de tijd, dat je alle folders los aangeleverd kreeg. Het kwam erop neer, dat ik een halve ochtend folders in elkaar zat te steken, dat vervolgens het betreffende kind 's middags ging bezorgen en dat ik vaak meeging (mee moest?), omdat ze het alleen toch niet goed voor elkaar kregen. Het kostte me op die manier veel tijd. Later, toen de kinderen niet meer geholpen hoefden te worden met bezorgen, bleef toch nog altijd het vouwwerk voor mij liggen. Want daar hadden ze niet genoeg tijd voor om dat zelf te doen. Dirk is ook nog een paar jaar bezorger geweest van een dagblad. Dat wil ik sowieso echt nooit meer. Het was een avondkrant en als Dirk (soms pas) om kwart over 5 thuis kwam uit school, moest hij meteen door om nog minimaal een uur te kranten. En dan het gezeur van bellende mensen, als de krant niet op tijd was enzo. Nee, dat wil ik écht niet meer. Maar de wijk, die nu vrijkwam, betrof een weekblad. En ja, Hans had daar toch wel reuze zin in. Nu is Hans best een doorbijter en hij heeft het voor school nog totaal niet druk (hij zit in groep 7). Dus heb ik besloten, om het maar eens te proberen. 't Is nu ook wel een erg gunstige tijd om te beginnen, want over een week of 6 mogen ze hun kerstfooitjes al gaan ophalen ;-). De pech is, dat pas toen ik alles rond had, hoorde, dat hij de industrieterreinwijk heeft! Dat is, volgens mij, de pittigste wijk, die je bedenken kunt. Maar goed, Hans begon gisteren dan toch welgemoed aan z'n CARRIERE!! :-). Hij had niemand om hem in te werken en daarom besloot ik, om Leendert met hem mee te laten gaan. Samen sterk. Achteraf pakte het goed uit, dat ik Leendert had laten meegaan. Leendert was namelijk groen van jaloezie, dat Hans (die 2 jaar jonger is) een krantenwijk had gekregen, en híj niet. Maar ten eerste heeft Leendert daar helemaal geen tijd voor (hij zit al op het VO) en ten tweede vind ik een krantenwijk niets voor Leendert. Nu, wat dat laatste betreft, daar is hij gisteren meteen achter gekomen. Hij is voorgoed genezen van kranten bezorgen :-). Hij is daar veel te ongedurig voor. Het duurde dan ook eindeloos, die eerste keer. Ze hebben er samen bijna 4 uur over gedaan! Hans is echter vol goede moed. De volgende keer zal het vast gemakkelijker gaan, denkt hij. Nu weet hij immers waar de brievenbussen zitten bij al die bedrijven. Toch heb ik net maar even naar de bezorging gemaild, met de vraag, of Hans kan ruilen met een gewone wijk, als die vrijkomt. Het industrieterrein moeten ze dan maar aan een ouder kind vergeven. En volgende keer laat ik Maaike met Hans meegaan. Die is, denk ik, meer geschikt voor kranten bezorgen dan Leendert. En zo moet je voor ieder kind steeds iets passends bedenken. We kregen juist gisteren post van de school waar Dirk op zit. Over de stageweek in februari. Dat is het volgende waar we over gaan nadenken ;-)

dinsdag 4 november 2008

't Gewone werk en decemberkado's

Nu de drukte van de kledingwissel zo'n beetje achter de rug is, heb ik het gewone werk maar weer opgepakt. Je kon hier en daar je naam schrijven in het stof :-(. Ik ben gisteren eerst maar eens met de stofdoekenmand, de stofzuiger en een sopemmer naar boven getogen. Ik begin altijd helemaal boven op zolder, op de ouderslaapkamer en ik mag blij zijn, als ik zaterdag tot bij de achterdeur gekomen ben. Als dat niet lukt, is er heus geen man overboord. Dan gaan we volgende week, bij gezondheid, gewoon verder waar we gebleven waren.

Intussen ben ik druk aan de slag met de decemberkado's. Kadootjes met kerst, daar doen we niet aan. Maar wel houden we ergens rond 5 december een pakjesavond. Eigenlijk ben ik altijd het hele jaar door wel op zoek naar leuke, voordelige kadootjes. Als ik iets leuks vind, verstop ik het. In november ga ik de buit inventeriseren en dan is het altijd verrassend welke 'vergeten' kadootjes ik weer tegenkom. We houden pakjesavond altijd heel eenvoudig. Ik zorg ervoor, dat er voor iedereen iets lekkers, iets nuttigs en iets leuks is. Iets lekkers is meestal een chocoladeletter, iets van marsepein of iets dergelijks. Iets nuttigs is meestal iets van handschoenen, een nieuwe pyjama of iets in die geest. En iets leuks is dan iets, waarvan ik, lopende het jaar, heb opgevangen, dat het verlangd wordt. Een deel van de kadootjes maak ik zelf. En daarvoor moet nog heel wat werk verricht worden. Er ligt een pyjama voor Jan, die nog niet helemaal af is. De omslagdoek, die ik voor Maaike breide, moet nog afgewerkt worden. Ik wil voor Koos, Jan en Maria nog knikkerzakken maken. Voor de mannen wil ik zelf scheerzeep maken. Voor de grote meiden rozen- en lavendelzeep. En verder ben ik overknee-kousen aan het breien voor Trijnie. Dat is echt een monnikenwerk en het moet bovendien natuurlijk gebeuren, als ze niet thuis is. Mooi excuus om af en toe midden op de dag een uurtje te breien ;-).

De maandboodschappen zijn zojuist ook weer bezorgd. Die moet ik nu in de kasten gaan zetten. Normaal gesproken laat ik de boodschappen altijd op de eerste zaterdag van de maand bezorgen. Maar vorige week had ik al een paar keer mis gegrepen. De hagelslag was op, de suiker en nog zo het één en ander. Dus had ik zaterdag al een paar dingen van tevoren gehaald, als voorschot op de maandboodschappen. Maar toen ik zondag misgreep naar de koffie, baalde ik echt. Zoiets gebeurt me eigenlijk nooit. 't Was eenvoudig opgelost, want we konden zó een pakje bij de buren halen. Om verder misgrijpen te voorkomen, heb ik gisteren m'n bestelling bij de supermarkt maar gedaan en zojuist kwam alles binnen. We boften trouwens nog, want er was gisteren gebak over. Of wij dat soms wilden hebben. Ja natuurlijk! Ik heb het in de vriezer gezet voor morgen. Dan vieren we Dankdag voor gewas en arbeid. Als we dan 's morgens uit de kerk komen, hebben we feestelijk koffie met gebak! Ik denk, dat ik m'n basisvoorraadlijst eens kritisch moet nalopen. De kinderen worden steeds groter en gaan ook steeds meer eten. De voorraad zal wat groter moeten worden! Dat ik nu bijvoorbeeld misgrijp naar koffie, komt gewoon, omdat er langzaam maar zeker steeds meer koffiedrinkertjes bij komen ;-)

Vorige week heb ik mezelf een wortelschrapmachine kado gedaan. Ik krijg best vaak wortels (bospeen) toegestoken. Heerlijk natuurlijk. En ook een groente, die wij geweckt erg lekker vinden. Maar dat schrappen vind ik altijd zo'n nare klus. Het duurt vreselijk lang en alles (m'n brillenglazen!) zit onder de fijne spettertjes. Het gebeurde regelmatig, dat ik de klus te lang voor me uitschoof en dat de worteltjes bij de geiten op de kinderboerderij belandden. Dus heb ik geïnvesteerd in een wortelschrapmachine. Gisteren heb ik hem voor het eerst uitgeprobeerd. En ik moet zeggen, dat het behoorlijk wat tijd scheelt. Zelfs als je het voor de dag halen en later weer schoonmaken en opruimen van het apparaat meetelt. Wat dat betreft ben ik dus wel tevreden over m'n aankoop. Maar verder vind ik het diep in mijn hart maar overdreven, om voor zoiets simpels als wortels schrappen een apparaat aangeschaft te hebben.

Afijn, ik ga nu dan de boodschappen maar opruimen. De dag is weer behoorlijk volgepland. Straks komt er nog een vloerbedekkingmeneer om een strip tussen kamer en keuken te bevestigen. Vanmiddag komt de kapper. En vanavond ga ik naar de verjaardag van mijn vriendin. Dan neem ik m'n monnikenwerk maar mee: