donderdag 31 december 2009

Bijna

Bijna is 2009 ook weer verleden tijd. Wat is er weer veel gebeurd. Het was weer een jaar vol vreugde, maar ook met diep verdriet. Toch moeten en mogen we onze zegeningen tellen en dan zijn die toch eigenlijk ontelbaar.

Vandaag was het nog een laatste dagje flink doorploeteren. Natuurlijk het oliebollenfestijn! Ik maak altijd zelf het beslag en de jongens bakken de bollen (en appelbeignets). Het is vooral Dirk z'n specialiteit, die oliebollenbakkerij. Het was toch best een koude bedoening daar in dat schuurtje, waar de frituurbak staat! Maar hij heeft het hem weer geflikt, geassisteerd door Hans :-).





Intussen zat Willem ook niet stil. Die heeft hard gezaagd. Het kachelhout was precies vandaag schoon op. Hij MOEST dus zagen ;-). Gelukkig hadden we nog een voorraadje balken. We hebben nu dan toch wel weer voor een paar weekjes kachelhout liggen. Jammer, dat ik niet genoeg heb voor de hele winter. Volgend jaar beter, bij leven en welzijn.



Zelf heb ik behalve het begeleiden van de oliebollenbakkerij (met bijbehorende vaat) m'n gewone werk zo veel mogelijk gedaan. Morgen komt er niets van huishoudelijk werk. Dan komt namelijk Willem z'n moeder hier, om de nieuwjaarwensen van de hele familie in ontvangst te nemen. Met onze eigen koppel erbij verwacht ik dan toch wel een mannetje of 60 en die moeten dan toch van hapjes en drankjes worden voorzien. Maar goed, da's morgen.

Eerst ga ik jullie allemaal hetzelfde wensen, wat jullie mij toewensen! Het is toch heel bijzonder hoeveel contacten er uit m'n blog zijn voortgekomen. Hoeveel hartelijkheid we iedere dag ontvangen. Hoeveel meeleven. Hoeveel gezelligheid. En dan meestal van mensen die we nog nooit hebben ontmoet. Dat is toch eigenlijk wel heel apart. Heel veel dank voor alles!