zaterdag 30 januari 2010

Roerige tijden

We beleven hier roerige tijden. We rollen echt van het één in het ander. Ik moet al m'n werk maar tussen neus en lippen doen. Er valt niet zoveel te plannen. Dat is sowieso al moeilijk, als je met een club bent. Er komt al snel iets tussen, zodat je je planning niet meer kunt volgen. Ik heb me daar al tijden geleden bij neergelegd en werk niet zo vaak meer met planningen. Zo'n eetplan als waar ik vorige keer over schreef, is niet iets, wat ik altijd doe, hoor. Ik moet er niet aan denken, om zo stijf in het harnas te zitten. Maar nu heb ik het gedaan, om ervoor te zorgen, dat er niets wordt weggegooid. Ook mijn dagelijkse werkzaamheden zijn niet tot in detail gepland. Ik heb enkele basiswerkzaamheden, die gewoon altijd moeten doorgaan. De rest pas ik aan, aan de omstandigheden. Moet ik vaak buiten de deur zijn (meestal vanwege afspraken met artsen, scholen, enzo over de kinderen), dan wordt er gewoon minder gepoetst. Heb ik wat méér tijd voor het huishouden, dan wordt er eens een kast uitgeruimd ofzo. En baal ik echt van de rommel, dan maak ik voor één dag een strakke planning, en ga daar dan helemaal voor. Een lijstje, waarvan je zo lekker kunt afstrepen, weet je wel. Dan kan je op één dag echt veel werk verzetten. Toch is het mijn style niet, op die manier. De spontaniteit in de omgang met de kinderen en de mensen en dingen, die op je pad komen, is dan ver te zoeken.

Vandaag was het zomaar een dag met spanningen. Mijn vader was gisterenavond weer opgenomen in het ziekenhuis. Hij had erge pijn tussen z'n schouderbladen. Na allerlei onderzoeken is de conclusie: ontsteking aan de luchtwegen. Aan het eind van de middag mocht hij gelukkig weer naar huis. En nu hopen we maar, dat we DV dinsdag het 50-jarig huwelijk van mijn ouders zullen kunnen vieren.

Verder zitten we al sinds november met een lekkage hier in huis. Nadat ik er achtereenvolgens een dakbedekkersbedrijf en een loodgieter bij had gehad, was de conclusie: een scheur in een voeg in de douche. Ik moest maar een aannemer laten komen om de vloer eruit te laten halen en er een nieuwe in te laten leggen. Een collega van Willem zag die klus wel zitten. We haalden opgelucht adem, toen we na enkele weken de douche weer konden gebruiken en het gedruppel over was.
Helaas is het dinsdag weer gaan druppelen. En niet zo zuinig ook. Het druppelt in de garage, in de gang, langs het trapgat, in de meterkast, in mijn ingebouwde linnenkast. Het is afschuwelijk. Vandaag is mijn zwager langs geweest om het eens uitgebreid te bekijken. Hij kwam tot de conclusie, dat het lek op het dakterras moet zitten. Nu moeten we maandagochtend zo snel mogelijk weer een dakbedekker zien te vinden, die het eventuele lek moet traceren. Het is zó vervelend, zoiets. We zitten uiteraard ook meteen met flinke kosten. Die nieuwe douchevloer was al diep in de zak tasten. Maar misschien zal daar nog wel een nulletje achter komen, voordat alles gerepareerd is en de muren weer hersteld en gewit zijn. Het is niet anders. Ik probeer het te relativeren door te denken aan de miljoenen mensen in Haïti, die dakloos zijn geworden.

We hadden vandaag visite en die is juist vertrokken. Ik ga nog snel een wasje aanzetten. Vanmiddag heeft Henk overgegeven. Die vieze troep kan ik niet laten liggen. Nog even aan de slag, voordat het weer rustdag is!

maandag 25 januari 2010

Eetplan - Werkplan

Zaterdag moesten we naar de boer, want de aardappels waren weer bijna op. In de winter, met veel stamppotten, draaien we er zo'n 20 tot 25 kilo per week door. Ook was ik al aardig door m'n groenten en fruit heen. We hebben dus vrolijk bijgevuld (na sluitingstijd :-) ). Maar toen Willem alles in de garage had neergezet, merkte hij op, dat ik alles maar eens goed moest nalopen, want er stond nu toch wel heel veel. Vanmorgen heb ik alle kisten en dozen één voor één naar de woonkamer gesjouwd en alles uitgestald op onze drie meter lange tafel. Inderdaad: het is veel :-).



Ik besloot een eetplan te maken, omdat ik bang ben, dat er anders spullen weggegooid moeten worden vanwege een verkeerde planning. De meest kwetsbare groenten moeten natuurlijk het eerst gegeten worden. Zogenaamde bewaargroenten kunnen nog wel even wachten. Ik heb voldoende groenten in huis om drie weken vooruit te kunnen. Daarnaast heb ik dan nog wel het één en ander wat geweckt moet worden en dan dus op voorraad komt te staan. Voor al het werk wat daaraan vastzit heb ik een werkplan gemaakt. Dat werkplan beslaat óók drie weken. Over DV drie weken moet alles wat ik aan groenten en fruit in huis heb dus óf opgegeten zijn, óf achter het glas zitten :-).

Ik heb meteen een klein begin gemaakt met het wecken. Ik had namelijk 4 zakjes taugé, drie nasigroentenpakketten en een zakje roerbakgroenten. Omdat ik nauwelijks plaats heb in de vriezer, heb ik van al die groenten een 10-literpan chinese groentenbouillon gemaakt. Vanwege de rode pepers, die ook meegetrokken zijn, smaakt de bouillon lekker pittig. Ik heb de bouillon in weckpotten gedaan en ook drie potten met klikklakdeksel gevuld. Die laatsten zijn om weg te geven. Met die lekker krachtige bouillon heb je een super basis voor een snelle soep. Ik hoef enkel maar wat champinons, of gare kip, eireepjes, een handje verse taugé, of wat dan ook toe te voegen en het éven zachtjes te laten koken/trekken en dat is alles.



Voor nieuwsgierige mensen hier nog het eetplan. Ik vermeld alleen de groenten. Wat ik er precies mee doe en wat erbij komt aan vlees, aardappels, pasta, rijst en dergelijke, verzin ik pas op de dag zelf. Het moet niet ál te voorspelbaar zijn natuurlijk :-). Vooral als ik van één groentensoort veel heb, is het een sport om die steeds anders klaar te maken.

Maandag: andijvie
Dinsdag: vlees met peren en voor wie er niet van houdt: bloemkool
Woensdag: worteltjes, peultjes en maïs
Donderdag: bloemkool
Vrijdag: spruitjes
Zaterdag: patatdag
Zondag: bloemkool
Maandag: spitskool
Dinsdag: feest! (dan hopen mijn ouders 50 jaar getrouwd te zijn)
Woensdag: zuurkool
Donderdag: bloemkooltaart
Vrijdag: hachee met rode kool
Zaterdag: patatdag
Zondag: stoofpeertjes (en restjes)
Maandag: spruitjes
Dinsdag: rode kool
Woensdag: worteltjes, peultjes en maïs
Donderdag: macaroni (met twee groentenpakketten erdoor)
Vrijdag: bruine bonen
Zaterdag: patatdag én weer naar de boer voor verse waar

Het werkplan:
Maandag: groentenbouillon trekken, stoofperen inmaken, bloemkool koken/pureren/invriezen (voor bloemkooltaart).
Dinsdag: voorraad spruiten schoonmaken (voor vriezer)
Woensdag: appelmoes inmaken
Donderdag: worteltjes wecken
Vrijdag: tomatensoep maken (voor het weekend)
Zaterdag: stoofpeertjes inmaken
Maandag: appelmoes inmaken
Dinsdag: stoofpeertjes inmaken
Woensdag: spruitjes invriezen
Donderdag: rode kool vast klaarmaken voor vrijdag én volgende week
Vrijdag: erwtensoep maken (voor het weekend) én erwtensoepgroenten snijden en invriezen
Zaterdag: stoofpeertjes inmaken
Maandag: appelmoes inmaken
Dinsdag: stoofpeertjes inmaken
Woensdag: restant spruitjes schoonmaken en invriezen
Donderdag: restant appels moezen en inmaken
Vrijdag: restant stoofpeertjes inmaken
Zaterdag: nieuwe aanvoer!

Ik heb vooral erg veel stoofpeertjes staan. Ze zijn niets waard dit jaar. Een heel verschil met vorig jaar. Toen waren ze niet te betalen. Ik heb ze toen ook haast niet gekocht, maar mijn weckvoorraad verbruikt. Ik sla m'n slag in een jaar, dat ze goedkoop zijn. Eenmaal geweckt, zijn ze jaren houdbaar.

Henk is al twee dagen droog geweest. Super! Wat wordt m'n kleine kereltje groot!

vrijdag 22 januari 2010

Van alles wat

Eindelijk had ik eens een weekje met weinig afspraken buiten de deur. Heerlijk! Ik heb me lekker op het huishouden gestort. Ik ben vooral heel veel aan het opruimen geweest. Rommel trekt rommel aan, zeg ik altijd. Als er ergens wat rommel wordt neergesmeten, hoef je geen dag te wachten, of er ligt minimaal nog zo'n hoeveelheid bij. Maar het omgekeerde is ook waar: als het ergens opgeruimd is, doe je extra je best, om dat zo te houden. De bovenste verdieping is weer helemaal naar m'n zin. Dat is dus een kwestie van goed bijhouden. Voor D.V. de volgende week staat de eerste verdieping op de planning. Eens kijken hoe ver ik daarmee kom. Als alles weer goed opgeruimd is, ga ik aan de schoonmaak. Ik heb er zin in!

We hebben ons deze week via internet georiënteerd op de aanschaf van een nieuwe houtkachel. Die we nu hebben heeft niet zoveel rendement. Bovendien is er deze week een soort plaat van de bovenkant (van binnen) gevallen en volgens mij kan dat niet meer gerepareerd worden. We weten al heel lang wat we willen: een houtkachel, die op de CV kan aangesloten worden en dan ook nog met een oven erin. We moeten nu een keuze maken voor wat betreft prijs, merk, uitvoering en leverancier. Dat is nog niet zo eenvoudig. Er is zóveel keus. Het is wel fijn, als je het vóórwerk vanuit je 'luie stoel' kunt doen. Nu kunnen we er gericht voor op pad. Er zit wel het nodige aan vast, aan het plaatsen van een nieuwe kachel. Waarschijnlijk moet onze houten voorzetschouw het veld ruimen. Dat betekent, dat we dan met een lelijke muur blijven zitten. Die moet dan gewit worden. En aangezien één witte muur en de rest groezelig ook geen gezicht is, zal dus de hele kamer van een witkwast moeten worden voorzien. Niet iets waar ik naar uitkijk. Maar ja, ik moet er dan maar aan denken, hoe heerlijk het zal zijn, als ons huis goed verwarmd wordt en ik bovendien een kacheloven zal hebben.

Ik ben ook weer fijn aan het bakken geweest. Er waren een paar mensen die ik wilde bedanken met een kleinigheid. Daarvoor bakte ik een lekker bruin brood met een mooie vlecht erop. Dat staat zo leuk. Ook heb ik m'n wonderpan weer gebruikt. Ik bakte twee kruidkoek-tulbanden. Dat is tot nu toe m'n succesnummer met de wonderpan. Eén was er voor onze nieuwe buren. De andere nam Willem vandaag mee naar z'n werk. Met een stuk of 15 collega's hebben ze een bakrooster. Iedere vrijdag is er iemand aan de beurt om iets lekkers mee te nemen, bij voorkeur zelf gebakken. Vorige keer had ik saucijzenbroodjes gemaakt. Maar ik wist niet, dat er iemand vegetariër was. Niet zo handig van mij, om daar niet aan te denken.

De kinderen zijn deze week druk bezig geweest met geld inzamelen. Er is een actie op de basisschool voor hulp aan Oost-Europa. Ik dacht, dat het misschien wat moeilijker zou gaan, nu de aandacht vooral op Haïti is gericht. Maar het valt alles mee. Ze hebben van die aankruis-kaarten waarop familie, buren en kennissen kunnen aankruisen wat ze voor hun rekening willen nemen: een nieuwe trui, aardappelen, schoenen, een schrift enzovoorts. Ik vind het heel fijn, als de kinderen enthousiast zijn bij zoiets. Maar het geeft toch behoorlijk wat werk voor de moeders (of vaders). Vooral als er, zoals bij ons, vijf kinderen aan de actie meedoen. Ik moet er steeds op letten, dat het geld klopt, dat het goed opgeruimd wordt, dat de aankruiskaarten niet zoek raken, eraan denken aan wie ze wel of niet een bijdrage kunnen vragen enzovoorts. Nou ja, nog een weekje actie voeren :-).

De zindelijkheidstraining van Henk gaat best goed. Gisteren had hij nog maar één natte broek. Vandaag had hij er twee. Ik heb het idee, dat hij met een week wel echt droog zal zijn overdag. Het heeft me wel wat wasserij bezorgd. Maar voor mij is dit de ultieme manier van zindelijkheidstraining. Gewoon de luier uit en laten voelen wat er gebeurt.

Vanmorgen lag Maaike samen met Henk nog even lui te zijn op de bank. Op een gegeven moment knalde Henk keihard met z'n achterhoofd tegen Maaikes neus. We hebben er meteen koude, natte, washanden tegen gehouden. En op school kreeg ze van de juf een koud gel-geval. Maar haar neus is toch wat opgezet en ze heeft behoorlijk veel pijn. Het doet ook pijn, als ze bijvoorbeeld kauwt en ze heeft hoofdpijn. Ik hoop maar, dat er niets gebroken is of zo. Of, zoals bij Wim gebeurd is, dat het tussenschotje scheef gaan staan is. We zullen afwachten. Als morgen de zwelling wat minder is, zal ze ook wel minder pijn hebben. Ze wil graag naar de natuurclub, want ze doen mee met de tuinvogeltelling.

zaterdag 16 januari 2010

Vogels

Mijn vader houdt veel van vogels. Als je als passagier bij hem in de auto zit, houd je je hart af en toe vast. Want hij ziet ieder vogeltje vliegen en vergeet dan weleens z'n aandacht goed bij de weg te houden. Ik kan me van vroeger leuke vogelvoorvallen herinneren. Bijvoorbeeld een koolmeesje, wat kaas uit je hand at. Maar ook de verontwaardiging van mijn vader, toen een kauw, vlak voor het raam, op een jong vogeltje dook.

In de winter is mijn vader dagelijks bezig met bijvoeren. Niet zomaar een pindaslinger of een vetbolletje (al heeft hij die ook wel hangen). Nee, mijn vader pakt het groots aan: hij verzorgt dagelijks een compleet lopend buffet van granen, kippennekken, visafval etcetera. Daarmee voedert hij allerlei watervogels en reigers bij.
De reigers weten het al precies. Als het koud wordt, komen ze in het weilandje voor het huis van mijn ouders zitten. De club wordt groter naarmate het kouder wordt. Van de week zaten er wel 75 reigers reikhalzend naar het lekkers uit te kijken.



De vogelliefde is me dus met de paplepel ingegoten. En hoewel ik niet zo fanatiek ben als mij vader, vind ik het toch wel erg leuk, als er veel vogels in ons achtertuintje komen. Ik heb er vetbollen en een pindaslinger hangen. Ik strooi af en toe wat havermout en schud het tafellaken met broodkruimels uit. Er komen aardig wat vogels in de tuin: mussen, bij tijden spreeuwen, kauwen, koolmezen, pimpelmezen, vinken, een roodborst, een winterkoninkje, eksters, merels. Deze week kwamen er twee nieuwe 'gasten': een Vlaamse gaai en een grote bonte specht! Die specht was wel het toppunt. Hans en Maaike hadden hem het eerst gezien. Ze waren er heel opgetogen over. Hans heeft meteen een heleboel foto's gemaakt en Maaike vond het super, dat hij zelfs op een boom had zitten kloppen.



Er stond deze week een berichtje in één van de streekbladen, dat je tot eind februari gratis een zak zaad bij een natuurcentrum kon ophalen. Dit omdat de Natuur- en Vogelwacht tijdens strenge vorst bijvoeren adviseert. Het is heel leuk om nu (bijvoorbeeld op een winters kinderfeestje)vetbollen en andere dingen te maken. Zéker als je aan een gratis zak zaad kunt komen, is dat nog eens low budget ook.

Het was hier verder een heel drukke week. Ik had veel bezigheden buitenshuis, zeg maar. En daar ben ik niet zo dol op.
Gisteren was Willem jarig. We hebben het nu maar eens in kleine kring gevierd. Per slot van rekening waren (bijna) al Willem z'n broers en zussen hier pas nog geweest. Eigenlijk vond ik het wel wat hebben, zo'n wat intiemer feestje. Dan heb je tenminste tijd om eens met die en gene een praatje te maken.

Van de week kwam ook de eindafrekening van het energiebedrijf. Ik wist al wel, dat ik lekker bespaard had. Maar dat ik zóveel terug kreeg, was een verrassing! 642 euro terug! En het maandbedrag gaat van 275 naar 216 euro per maand. Van het uitgespaarde bedrag wil ik nog wat LED-lampen kopen. Ik heb nu bijna overal LED-verlichting. Wie weet, krijg ik ons verbruik dit jaar nog wel weer wat naar omlaag.

Intussen is het dus weer 'gewoon' zaterdagavond geworden. De gestoofde kabeljauw staat klaar. De laatste wassen hangen te drogen en de laatste broden staan in de oven. Alweer een week voorbij...

zaterdag 9 januari 2010

Droog, nat, koud en warm

De afgelopen dagen hadden de bezigheden hier in huis van alles te doen met: droog, nat, koud en warm.

Droog
Enthousiast geworden door het goede resultaat van het drogen van paddestoelen, ben ik verder gegaan met m'n drogerijtje. Al een jaar of twee geleden kreeg ik van een lieve vriendin een boekje over drogen. Zij vond dat echt iets voor mij om te doen :-). Er was echter nooit iets van gekomen. De grootste hobbel was, dat dat boekje eigenlijk vooral een lofzang was op een droogapparaat. Daar had Becca het in haar reactie ook al over. Zo'n apparaat lijkt me echt wel iets! Maar ja, dat is dan wel wéér een apparaat. En daar had ik niet zo'n zin in. Nu ik zomaar per ongeluk erachter ben gekomen, hoe handig het kan zijn om voedsel te drogen, ben ik volop aan het experimenteren geslagen. Het voordeel van voedsel drogen als methode van bewaren is, dat je maar heel weinig ruimte nodig hebt, om heel veel voedsel te bewaren. Die paddestoelen in de potjes op de foto bijvoorbeeld, waren twee bakjes van 250 gram. Je kunt het voedsel lekker overzichtelijk in glazen potten bewaren en je hebt voor het bewaren geen stroom meer nodig, zoals bij een vriezer. De smaak van gedroogd voedsel blijkt bijzonder goed. Waarschijnlijk zijn er nog wel meer voordelen. En nadelen? Daar komen we vanzelf wel achter.
Ik ben begonnen met het drogen van paprika. Ik had nog wat rode paprika's die nodig verwerkt moesten worden. Mijn vriezer zit tjokvol. Dus het drogen maar eens uitgeprobeerd. Net als bij de paddestoelen legde ik de in stukjes gesneden paprika op keukenpapier op een bakplaat en zette die op de kachel.



De paprika's bleken heel wat meer vocht te bevatten dan de champignons. Het keukenpapier werd helemaal nat. Ik verving het door nieuw keukenpapier. Ook dat werd nog heel nat, maar later droogde het op, evenals de paprika. Na anderhalve dag op de kachel, was de paprika prachtig droog. Het was alleen vervelend, dat er hier en daar wat keukenpapier aan de paprika vastgekleefd zat.



Voor het volgende probeersel maakte ik daarom een soort droograampje. Heel simpel: 2 stukjes kippengaas over elkaar heen en dan op de bakplaat. Op dit droograampje kwamen 2 ananassen in schijven.



De schijven liggen inmiddels ook anderhalve dag te drogen. Nog een halve dag, schat ik, dan zullen ze helemaal droog zijn. Het begin van mijn gezonde snoepdoos.
Al heel lang heb ik het voornemen om zo'n doos te maken. Dan kunnen we de snoepconsumptie (die hier toch al niet hoog is) verder terugdringen. Soms kan het me zó tegenstaan, al die suikers, zoetstoffen, kleurstoffen en andere zooi. Ik wil gedroogd fruit en noten in de gezonde doos doen en de kinderen dan de keuze laten. Of bijvoorbeeld instellen: gezond snoepen op dinsdag en vrijdag en de andere dagen 'gewoon' snoep. Zoiets. Ik ga voorlopig nog wel even verder met drogen. Na de ananas komen er appeltjes aan de beurt :-)

Nat
Ik was ook bezig met 'nat': wijn! Ik heb gisteren de uitgebubbelde peterseliewijn en de braam-vlierwijn geheveld. Die kunnen nu op hun gemakje (verder) klaren. Ik had nog twee kilo vlierbessen in de vriezer zitten. En die lagen er behoorlijk in de weg. Ik heb niet zo'n heel grote vriezer en het is dus vaak woekeren met de ruimte. Goed idee, om nu eindelijk de appel-vlierwijn eens op te gaan zetten. Ik heb meteen gemeten hoeveel sap je uit het fruit trekt met de weck-ontsapper. Daar had al eens eerder iemand om gevraagd. Uit 5 kilo appels kwam 3 1/2 liter sap.



De recepten voor mijn wijntjes haal ik vaak van het blog van Luc. Zo gezellig, zo'n bubbelende fles bij de kachel.



Koud
En dat was het vandaag! Maar wel heerlijk. Hans, Maaike en Koos gingen vanmorgen naar de natuurclub. Er was al een mailtje gekomen, dat ze heel veel laagjes kleding moesten aantrekken en géén kaplaarzen. Goed ingepakt gingen ze vanmorgen de deur uit. Ze hebben een speurtocht gedaan en vonden het erg leuk. Na afloop was er de Nieuwjaarsbijeenkomst op de Halve Maen. Dat is een rondvaartboot die op zonneënergie vaart. Er was voor iedereen erwtensoep. Dat ging er natuurlijk prima in.
Vanmiddag hebben de kinderen zich prima op het ijs vermaakt. Zelf Wim en Geertje waren er voor hier gekomen om heerlijk op de Alblas te kunnen schaatsen.



En daarna de traditionele zaterdaghap: zelfgemaakte frieten en zelfgemaakte pindasaus.

Warm
Intussen zitten we er warmpjes bij! Lieve mensen uit onze gemeente hadden gelezen, dat we nog wel wat kachelhout konden gebruiken. En omdat ze zelf teveel hadden liggen, mocht Willem een flinke portie komen halen. Het waren balken van zo'n 2 1/2 meter en die hebben ze met elkaar in stukken gezaagd. Het houthok achter ons huis ligt nu helemaal vol. Hoe blij zijn wij!! De kachel staat lustig te branden. Van zoiets wordt je van buiten en van binnen warm.

woensdag 6 januari 2010

Paddestoelen

Jan heeft een goede nacht gehad. We moesten hem om de twee tot drie uur wekken, om te kijken, of hij geen bloeding kreeg en ook om hem wat te laten drinken. De zuster vertelde, dat je op die manier de nacht nét iets gemakkelijker voor hem zou maken, omdat de keel dan niet zo zou opzwellen. Daar zit wel wat in, denk ik. Als je keelpijn hebt, is dat ook altijd 's morgens (na een nacht slapen) het ergst.
Vandaag mocht hij dik vloeibaar eten. Er stond een heerlijk emmertje biest voor hem klaar. Daar heeft hij wel vier schaaltjes van op. Ook heeft hij wat appelmoes gelepeld. En natuurlijk ijsjes ;-). Ik ben zo blij, dat hij niet zo'n pijn meer heeft! We vertroetelen hem nog maar even en dan hopen we dat hij snel helemaal opgeknapt is.

Vandaag heb ik heel wat paddestoelen door mijn handen laten gaan. Zaterdag ben ik bij de boer geweest en die had een restant paddestoelen: champignons, kastanjechampignons, oesterzwammen en shii-takes.



Zondag hadden we al gewoon rechttoe rechtaan gebakken champignons met uitjes gegeten. Voor vandaag had ik een paddestoelentaart in mijn hoofd. Ik heb via google een recept opgezocht, wat me wel lekker leek. Alle ingrediënten daarvoor had ik in huis, behalve geraspte parmezaanse kaas. Die heb ik vervangen door gewoon jong belegen geraspte kaas én wat parmezaanse strooikaas. De taart smaakte heerlijk.




Ik had er gebakken aardappelpartjes (van mijn zwager) bij en een grote schaal ijsbergsla met fijn gesnipperde radijs. Als toetje maakte ik fruit klaar: banaan, peer, mandarijn, ananas en pomelo. Zo komt iedereen wel weer aan z'n vitamientje :-)/



Voor het maken van de taart had ik 700 gram paddestoelen gebruikt. Daarmee was ik nog niet van mijn voorraad af. Ik heb daarom bij wijze van experiment ook eens wat paddestoelen gedroogd. Ik maakte 250 gram champignons en 250 gram kastanjechampignons schoon en sneed ze in plakjes. Daarna legde ik ze op met keukenrol beklede bakplaten en legde die op de houtkachel. De paddestoelen zijn inmiddels kurkdroog en voelen aan als papier. Ze zitten in een glazen potje en zijn nu heel lang houdbaar. Lekker om over de pizza te strooien, door de pastasaus te roeren, of, waar ik achter kwam, zomaar lekker op te snoepen. Heerlijk, zo'n gedroogd champignonplakje! Wat mij betreft is het experiment volledig geslaagd. Het is echt waar, wat ik ergens las: door het drogen wordt de smaak intenser.




Ik heb nu nog 700 gram paddestoelen op voorraad. Daar wil ik morgen een heldere paddestoelensoep van maken. Mmm.

dinsdag 5 januari 2010

Jan

Vanmorgen moest Jan zich om half 9 in het ziekenhuis melden. Willem zou Jan en mij wegbrengen. Dat werd een hele onderneming. Vanwege de gladheid zaten alle wegen verstopt. Het duurde wel 20 minuten voor we het dorp uit waren. Normaal gesproken rijden wij dan via de A15 naar Dordrecht. Maar daar stond het helemaal vast. Veertien kilometer file, hoorden we over de radio. We wilden het via Papendrecht proberen. Ook dat bleek hopeloos. Daarom besloten we uiteindelijk via Hendrik Ido Ambacht en Zwijndrecht (over de dijk) te rijden. Dat ging gelukkig prima, al kwamen we pas tegen negenen op de afdeling aan. Daar stonden ze al op de uitkijk. Er moesten namelijk nog twee kinderen binnenkomen: Jan en het meisje wat voor het bed naast hem op de planning stond. Jan arriveerde als eerste. En hoewel hij eigenlijk ná dat meisje op het OK-schema stond, besloot de zuster hem snel klaar te maken en hem vóór te laten gaan. Eigenlijk was dat best fijn. Nu hoefden we helemaal niet lang te wachten. Al voor tienen gingen we naar de OK. Het is altijd even vervelend om je kind onder narcose te zien gaan, maar echt naar vond ik het pas, toen ik op de uitslaapkamer bij hem mocht. Bloed uit z'n mond en z'n neus, en huilen natuurlijk. Ach, wat is dat toch zielig! Na een poosje bedaarde hij en wilde hij op schoot zitten. Heerlijk, als je dan kunt troosten. Hij mocht een slokje water, wat goed naar binnen ging. Na een poosje kwam de zuster van de afdeling hem ophalen. Op z'n kamertje heeft hij vooral veel geslapen. Hij was zó moe, zei hij. Heel stoer dronk hij z'n beker limonade slokje voor slokje leeg. En ook het perenijsje kreeg hij op één hapje na naar binnen. Rond de middag kwam de dokter in z'n keel kijken en kreeg hij toestemming om naar huis te gaan. Ik belde Willem, die ons kwam halen. Ik heb een fijn bedje op de bank gemaakt en geef hem om de paar uur paracetamol. Het is best pittig, maar hij lijdt in stilte, zoals de zuster ook al opmerkte. Hij is intussen ook al best verwend! Willem had zijn 'nieuwe' fiets opgehaald en die staat nu in de kamer. Vrijdag mag hij weer naar buiten. En dan hopen we, dat hij fijn kan fietsen. Het is overigens soms meer lonend een fiets op Marktplaats op te zoeken, dan een fiets te (laten) repareren. We betaalden 25 euro voor de fiets, compleet met verlichting, goede banden, een slot, een bel, alles. Hij kwam dan ook bij een fietsenmaker vandaan en dan mag je verwachten, dat alles voldoet, toch? Verder kwam S. een schattig, zacht, pluchen hondje brengen, bracht Hans een kaart met kleurplaat en krijt mee van 'tante' J., en nam Maria chocola, een pakje drinken en een kaart mee van tante A. Opa en oma kwamen even kijken en gaven een lekker dik voorleesboek. Echt leuk voor hem. Vannacht ligt hij op een matrasje naast ons bed. Hij moet iedere twee tot drie uur wakker gemaakt worden om wat te drinken. En dan hopen we, dat we morgen het kwaaiste gehad hebben.

Beginnen

Alle begin is moeilijk, zegt men. Nou, vanmorgen kon ik niet eens een begin vinden! WOW, wat een troep overal, na twee weken kerstvakantie! Er kwam bij, dat ik eerst naar de trombosedienst moest. Dat er vervolgens twee knullen waren, die pas om half 11 op school hoefden te zijn. Wáár ga je dan beginnen?? Eerst maar even koffie gedronken met de knullen. En toen die eindelijk vertrokken waren gewoon verstand op nul en blik op oneindig. Van mijn moeder heb ik geleerd, dat je van boven naar beneden hoort te werken. Maar om nu op zolder te beginnen, terwijl je in de gang struikelde over de rommel? Ik heb het, eigenwijs als ik ben, eens anders aangepakt. Ik ben gewoon dáár begonnen, waar je m'n huis binnenkomt: bij de voordeur. De kapstok puilde uit van de jassen, die daar niet hoorden. Daar heb ik eerst wat aan gedaan. Hetzelfde deed ik met schoenen, die eronder stonden. En zo schoof ik steeds een stukje op. Ik kwam bij de gangkast en, raar, inééns vond ik dat die ook nodig opgeruimd moest worden. Dus plank voor plank leeggehaald, er een halve vuilniszak rommel uit weggegooid, alles schoongemaakt, weer ingeruimd. Zo, dat ruimt lekker op! Ik heb alleen nog wat spulletjes staan, die ik op www.gratisoptehalen.nl wil zetten. Steeklampjes en halogeenlampen, die we niet meer gebruiken, sinds we op LED zijn overgegaan. Ook vond ik een half pak stofzuigerzakken, waarvan de bijbehorende stofzuiger allang bij de stort ligt. Gek, zulke nog goede dingen kan ik dan toch niet zomaar weggooien.

Intussen was het 12 uur en tijd voor de lunch. De kinderen hadden hun verhalen over de eerste ochtend ná de vakantie. Lekker even pauze met een boterhammetje. Ná de lunch heb ik mezelf getrakteerd op een half uurtje haken. Daarna gooide ik mezelf maar weer in de strijd tegen de rommel. En ja, na een dag rommel ruimen kan je het toch echt wel zien. Willem vroeg zich tenminste af, wat er gebeurd was, toen hij binnenstapte :-).

Intussen heb ik een eerste poging ondernomen om Henk zindelijk te krijgen. Dat leverde vier natte broeken op ;-). En morgen kan ik er niet mee verder, want dan zit ik een dagje met Jan in het ziekenhuis. Willem past op. Maar om hem dan ook nog eens een zindelijkheidstraining op z'n bordje te gooien...

Vanavond aten we hutspot. Met Nieuwjaarsdag bracht mijn zwager, die groentenman is, twee kratjes met lekkers mee. Daar zat ook twee kilo gesneden peen en uien bij. Lekker luxe en snel klaar dus! Zéker omdat ik er een weckpot vlees bij openmaakte. Het meeste werk was het aardappels schillen. Ik had een 6-literpan vol hutspot en die was in een oogwenk leeg. Heerlijk is dat! Als toetje had ik gebakken peren. Die (hand)peren kwamen bij de boer vandaan. Ik schilde op drie peren na drie kilo. Ze waren lekker zoet en sappig. Ik bakte ze op een laag vuurtje in een kluitje margarine en strooide er wat bruine suiker en kaneel over. Ik had nog een restje room. Dat schep ik van de verse boerenmelk, die we altijd gebruiken. Soms karn ik dat en hebben we zelfgemaakte roomboter. Andere keren wordt het slagroom. Alle buikjes waren weer dik en rond en ik weer blij en gelukkig. Hoe erg moet het zijn, om je kinderen geen eten te kunnen geven?!

maandag 4 januari 2010

Recepten vinden

In het artikel in Vrouw van De Telegraaf wordt een verwijzing naar dit blog gedaan om recepten te vinden. Inderdaad staan er heel veel recepten op m'n blog, maar helaas nog steeds niet gerubriceerd. Het ontbreekt me nog even aan tijd daarvoor (maar het is wel iets wat op m'n to-do-lijstje staat). Met het zoekschermpje rechts bovenin kom je echter ook wel een eind. Als je het recept zoekt voor brood bakken, tik gewoon 'brood bakken' in. Of 'lazy wife cake' voor als je het recept daarvan zoekt. Als je het woord 'recept' intikt, vind je ook heel veel. Het is wat knullig, maar goed, dit is dan ook geen foodblog :-)

zaterdag 2 januari 2010

Eerste en Tweede Nieuwjaarsdag

Ja, ja, ik heb altijd twee Nieuwjaarsdagen achter elkaar. Eerst op 1 januari 'gewoon' Nieuwjaarsdag en dan op 2 januari mijn persoonlijke Nieuwjaarsdag (m'n verjaardag dus ;-) ).

Gisteren is het hier goed druk geweest. 's Morgens zijn we naar de kerk geweest. Wim en Geertje gingen uit de kerk meteen met ons mee. We hadden een eenvoudige lunch: tomaten-groentensoep en uiensoep en daarbij stokbrood met kruidenboter. We moesten een beetje opschieten. We zouden na het eten Willem z'n moeder gaan halen, zodat de familie haar bij ons een Gelukkig Nieuwjaar zou kunnen wensen. Vanaf twee uur was de familie welkom en vanaf toen begon het dan ook binnen te druppelen. Uiteindelijk zijn er 59 mensen over de vloer geweest (inclusief onze eigen koppel). Het was gezellig en fijn om iedereen weer eens te zien. Willem z'n broers en zussen wonen door het hele land en sommigen zie je echt maar een enkele keer per jaar. Aan het einde van de middag hebben we Willem z'n moeder weer thuis gebracht.

's Avonds heb ik lekker m'n haakwerk gepakt en luisterend naar muziek een beetje geluierd. Ik was best moe, want ik was 's morgens al om 6 uur opgestaan. En dat op Nieuwjaarsmorgen :-). Maar zo'n avondje op de bank is heerlijk.

Vanmorgen was er alwéér geen uitslapen bij. We werden om 9 uur bij mijn ouders verwacht voor het traditionele Nieuwjaarsontbijt. Dat doen we al enkele jaren op 2 januari en behalve elkaar het beste toewensen, word ik meteen door mijn hele familie gefeliciteerd. Dat is toch wel leuk, want anders zou je haast vergeten jarig te zijn, op zo'n suffe datum. Iedereen is het feesten toch behoorlijk beu. Ik liep vanaf 8 uur te jachten om iedereen weer netjes aan te kleden en de haren mooi te kammen. 't Was erg gezellig bij mijn ouders. We waren met zo'n 35 personen. De broodjes, vanmorgen vroeg door mijn zus bij de bakker gehaald, waren heerlijk en ik werd verwend met leuke kado's.

Ná het ontbijt zijn we stiekum met de hele familie op stap geweest voor een verrassing voor mijn ouders. Die hopen volgende maand 50 jaar getrouwd te zijn en daar moesten we dus e.e.a. voor voorbereiden.

We kwamen pas rond de middag weer thuis en toen heb ik snel m'n mooie jurkje uit gedaan en m'n pumps uitgeschopt en in m'n oude kloffie én op m'n crocs heb ik me op de was gestort.

Willem was inmiddels met de jongens in de weer. Op 2 januari kan je hier altijd vuurwerkresten inleveren bij de gemeente en voor iedere tas vol krijg je dan een waardebon voor één hamburger van McDonalds. De kinderen hebben gisteren hard geraapt en geveegd. Ze hadden zóveel troep verzameld, dat Willem de aanhangwagen is gaan halen om alles naar de werf te brengen. Ze hadden 51 tassen vol vuurwerkresten geraapt én nog wat dozen. Ze kregen er 50 (!) waardebonnen voor. We kunnen hier dus zo ongeveer met de hele straat aan de hamburger :-).

Om 4 uur zijn we naar de boer gereden. Ik had bijna geen aardappel meer in huis. We hebben flink wat aardappels, groenten en fruit ingeslagen en daarna hebben we nog even een klein ritje door de polder gemaakt. Als verjaarskadootje, zeg maar.

Vanavond had ik nog het nodige op m'n programma staan. Maar er kwam onverwachts bezoek. En eigenlijk was dat maar goed ook. Anders had ik doorgehold. Nu heb ik alleen maar brood gebakken, even 2 overhemden gestreken en een trommel jassen gewassen. De rest mag wachten tot maandag!

Voor de belangstellenden:

Even snel een berichtje tussendoor. We staan vandaag in de bijlage van De Telegraaf "Vrouw".