donderdag 18 oktober 2012

Bijna vakantie

Hè, hè, wat was het dit jaar een ruk, van de zomervakantie tot de herfstvakantie. Negen weken lang werd het ritme in Huize Luijkensteijn voor een groot deel bepaald door schooltijden en huiswerk. Ik verheug me erop, dat dat komende week even anders ligt. Niet dat er dan niets uitgevoerd zal worden. Er moet hard gewerkt worden. Sowieso werken Willem, Trijnie, Dirk, Leendert, Hans en Maaike allemaal vijf dagen. Daarnaast moeten er ook nog wel extraatjes voor school gedaan worden, zoals boeken lezen en een spreekbeurt voorbereiden enzo. Maar dat hoeft allemaal niet precies op voorgeschreven tijden en dat geeft een gevoel van vrijheid.
Voor mezelf zal het ritme niet veel anders liggen dan anders. Maar ik hoef in elk geval niet heen en weer naar school te fietsen. En ´s morgens heb ik het wat langer rustig om me heen, want degenen die niet naar school hoeven, zullen echt niet om half 7 beneden komen om te ontbijten (zoals dat normaal het geval is).

In de herfstvakantie doe ik altijd de kledingwissel. Het is niet mijn favoriete klus, maar het moet nu eenmaal gebeuren. Zaterdag heeft Willem de bananendozen met winterjassen al bij mijn ouders opgehaald. Die parkeer ik daar altijd, omdat ik er de ruimte niet voor heb. De kinderen die lang moeten fietsen hebben er hun winterjas al uitgevist. De rest komt volgende week. Meestal hoef ik niet zoveel bij te kopen. Het hele jaar door krijg ik van alle kanten zakken kleding toegeschoven. Ik kijk dan altijd meteen wat er bij zit waar we iets aan hebben, of binnen een jaar of twee wat aan zouden kunnen hebben. Soms heb je mazzel en kan er een hele vuilniszak, op een paar stukjes na, zó de kast in. Andere keren krijg je zakken vol kleding in maten die hier niemand heeft of ooit zal krijgen. Ook dat is geen probleem. Ik kijk de kleding na en als het nog goede kleding is schuif ik het gewoon door naar iemand die er mogelijk wél in past. Kleding die verwassen of erg gedateerd is geef ik niet meer door. Die gaat de (kleding)container in. De laatste tijd kijk ik nog wel met andere ogen naar deze kleding. Ik kijk of er mooie stoffen bij zitten, waar ik nog iets mee kan. Mijn doel is, om elke maand minimaal 1 recykleer-projectje te doen. (Iets nieuws maken van oud/gebruikt textiel.) Nu moet ik wel oppassen, dat ik straks niet bergen kleding heb liggen, waar ik mogelijk/ooit iets van kan maken. Ik heb al bedacht om dat soort kledingstukken maar meteen te strippen en in mooie stukken/lappen te knippen. Dan neemt het vast minder ruimte in.

Aan het einde van de herfstvakantie hoop ik mijn lijstje af te hebben met kleding (en wanten, mutsen, ondergoed, sokken, maillots etc) die nog bijgekocht moet worden. Hopelijk is dat lijstje niet lang, want mijn portemonnee is op het moment erg dun. Meestal ga ik met mijn lijstje een ochtendje naar het Zuidplein en koop dan alles wat nodig is. Maar nu Maaike ouder wordt en een eigen smaak ontwikkelt (ze is 13 nu) vind ik het ook wel leuk, om speciaal met haar een avondje te shoppen. De rest van de kinderen boeit het niet zo, wat ik voor ze meeneem. Die moeten alleen mee om schoenen te kopen en dat vinden ze al erg genoeg ;-).

Deze week had ik, behalve een tandartsafspraak met Jan, nu eens helemaal geen afspraken buiten de deur. En, o, wat is dat heerlijk! Je ziet het meteen in huis. De boel is fijn aan kant en de was/strijk lekker bij. Daar kan ik erg blij van worden. Ik ga nu even een sopdoek door het kantoortje van Dirk slingeren en daarna de boel hier thuis in orde maken. Ik hoef vandaag geen brood te bakken, maar wil wel een voorraadje koekjes bakken. Gisteren had ik een klant die een appeltaart bestelde en omdat ik toch bezig was, bakte ik er meteen twee. Ik wilde hem eigenlijk voor het weekend bewaren, maar ik heb er gisterenmiddag maar feest mee gevierd. De kinderen hadden vrij (woensdagmiddag), Geertje en kleine Willem waren er, Jan was een beetje zielig, want hij was bij de tandarts geweest en Leendert was ziekerig. Voor iedereen een kop warme chocolademelk en een punt appeltaart doet dan wonderen :-). Maar gisterenavond zaten we weer gewoontjes met een kaakje bij de koffie. Voor onszelf prima, maar als er bezoek is, vind ik dat toch karig staan. Maar even aan de bak dus vanmiddag.