Vanmorgen deed ik met een sneltreinvaart het allernoodzakelijkste werk. De ochtend was maar kort, want ik moest om kwart voor 12 bij de tandarts zijn. Vrijdagavond brak er een stuk van mijn voortand. Althans, er scheurde een stukje af en dat bleef gelukkig zitten, zodat ik niet vreselijk voor gek liep. Twee dagen lang heb ik nergens op/in durven bijten, uit angst dat dat stukje uit mijn tand viel. Ik leek wel zo´n hamster: ik stopte al m´n eten in mijn wang :-).
Bij de tandarts bleek het allemaal erg mee te vallen. Hij haalde het stukje los (het was een oude vulling), maakte het ontstane gat een beetje ruw en deed er een nieuwe vulling in. Binnen een kwartier was ik weer thuis.
Ik vroeg Maaike om een picknickmand klaar te maken, hing nog snel een was op, zorgde dat Jan, Henk en neefje Henk jassen en schoenen aan hadden en daar gingen we.
In de Biesbosch liepen we eerst richting de speelplaats. Daar staan picknickbanken en daar installeerden we ons voor de lunch. Wat was het heerlijk in het zonnetje! Op de warmste 22 oktober-dag ooit gemeten!
De drie jongens speelden na het eten op de schommels, de glijbaan, de wip en natuurlijk ook op de kabelbaan. Na een uurtje pakte ik de lunchmand weer in, want ik wilde nog een flinke wandeling gaan maken. Jan gooide echter roet in het eten. Hij zag kans om met de kabelbaan in het water te belanden en haalde een natte broek tot aan zijn knieën. We trokken zijn laarzen uit en kiepten die leeg. Daarna deden we zijn natte sokken in een plastic tas en op zijn blote voeten in zijn natte laarzen moest Jan verder. Het leek me niet verstandig om zo een flinke wandeling te gaan maken. Dat zou vast en zeker zere voeten en misschien wel blaren opleveren. We wandelden daarom naar de auto terug, wat evengoed nog een flinke tippel was.
Omdat we er toch in de buurt waren en ik de middag leuk wilde afsluiten, reed ik naar de Kringloopwinkel. Ik haalde eerst een mooie spijkerbroek voor Jan uit het rek. Hij kon hem meteen aandoen en voelde zich stukken beter dan in de natte broek, die hij aan had. En voor 3,50 hoef je toch niet te tobben.
Het was best druk in de Kringloopwinkel. Ik snuffelde op mijn gemakje bij de boeken en nam er twee mee. Een boek van Herman de Man en één van Maria Oomkes. Ook kocht ik een setje bierglazen, want ik had er nog maar twee. Zes stuks voor maar 1,50. Dan hoef je geen hartzeer te hebben als je er één breekt.
Een spel voor in de kadootjeskast en nog een verrassing voor één van de gezinsleden maakte mijn shoprondje compleet. Maaike zocht nog naar wat leuks voor op haar kamer, maar kwam niets naar haar zin tegen.
De kinderen hadden zich intussen in de speelhoek vermaakt. Ik trakteerde ze op iets te drinken en een plakje cake. Wat een feest.
Thuis gekomen was het hoogtijd om te gaan eten koken. Eén voor één kwamen degenen die vandaag moesten werken thuis. Raar hoor, om zo half vakantie te vieren en half in het werkritme te zitten als gezin.
