woensdag 26 juni 2013

Schaarste maakt creatief

Wanneer er schaarste is aan wat dan ook, doet dat een beroep op je creativiteit als je bepaalde dingen tóch graag voor elkaar wilt krijgen. Zo vind ik het altijd een uitdaging om met weinig ingrediënten iets lekkers en graag ook gezonds op tafel te toveren. Het uitgangspunt van onze maaltijden is als het even kan iets uit mijn voorraadkast.

Zaterdag was ik inkopen gaan doen bij van Os in Papendrecht. Ik koop dan aardappels en appels en wat dingen die ik nodig heb en daarnaast laat ik me verrassen door wat er (aan het einde van de dag) over is. Thuis bekijk ik de ''buit'' en besluit wat er het eerst op moet (bijvoorbeeld fruit met een plekje eraan). Globaal maak ik een eetplan voor een week. Toen de jongens afgelopen zaterdag de auto uitgeladen hadden en alle kisten, dozen en zakken op de door mij aangewezen plaats hadden gestald zag ik dat er deze keer wèl heel veel aardappelen (ik kocht een partij oude, die nu voordelig zijn) en heel veel fruit was, maar slechts weinig groenten. In elk geval niet genoeg om er een week mee te vullen, zelfs geen drie dagen. Dat doet dan een beroep op mijn creativiteit, want ik heb weinig zin om nog een klein kapitaal bij de supermarkt te brengen voor groenten die op het moment behoorlijk aan de prijs zijn.

Zondag stond er ijsbergsla op het menu. Daarvan zaten er twee kroppen bijgeleverd. Voor maandag besloot ik iets te doen met de paar kilo trostomaten, waar al wat schimmelexemplaren bij zaten. Voor de hand ligt dan om pastasaus te maken en pasta op tafel te zetten. Maar omdat ik deze week ook nog eens aan het einde van mijn maandvoorraad aan houdbare supermarktproducten zit, kon hem dat niet worden. Ik heb simpelweg geen pasta meer in huis. Maaltijdsoep was het tweede wat door me heen schoot. Maar dat idee liet ik varen. Maaltijdsoep is hier niet erg populair. Behalve dan erwten-, bruinebonen- of linzensoep in de winter. Ik besloot een pittige, gevulde tomatensaus te maken en er rijst bij te koken. Het werd een vegetarische maaltijd, die uitstekend in de smaak viel. Ik bakte een paar grote uien en wat gehakte tenen knoflook in wat zonnebloemolie, deed er de paar kilo gewassen en gesneden tomaten bij en gooide er op gevoel flink wat kruiden in: mijn zelfgemalen hot-paprikapoeder (van pepertjes), wat italiaanse kruiden, flink wat peper en wat zout. Toen de uien en tomaten zacht gekookt waren zette ik er de staafmixer in en proefde. Mmm, lekker! Om de saus wat vullender te maken sneed ik een halve rode, groene en gele paprika in blokjes en gooide die erbij. Ook gingen er nog twee blikjes maïs bij. En dat was het volgens mij. Ik vergeet zoiets altijd snel ;-). We smulden. Er bleef nog wat rijst over. Die heb ik bewaard. Met een rest gekookte rijst kun je nog zóveel kanten op. Paprijst maken bijvoorbeeld door er gewoon wat gekookte melk, suiker en kaneel aan toe te voegen. Een poosje laten staan, zodat de rijst wat papperig wordt en smullen maar. En als we het zelf niet opeten kan het altijd nog naar de kippen.
Er bleef ook wat saus over. Een liter ongeveer. Die deed ik in een tupperwarekan en zette ik in de koelkast.

Vandaag was dag nummer drie van de uitdaging. Er werd nog een extra schepje creativiteit van me gevraagd, wat Willem en ik hadden om half vier een gesprek op de school van één van de kinderen in Rotterdam. Er was aangegeven dat het best weleens een lang gesprek zou kunnen worden en dus ging ik ervan uit, dat we (de drukte van het spitsuur meegerekend) pas tegen etenstijd thuis zouden zijn. Het moest vandaag dus ook nog eens een vlugklaarmaaltijd worden. Er piepte een goed idee op. De rest van de pittige tomatensaus van gisteren zou de basis zijn. Ik ging wraps maken. Er moest nog wel iets bij gekocht worden. Dat hoefde echter geen schip met geld te kosten. Ik had al gezien dat bij de Lidl de ijsbergsla in de aanbieding is. Slechts 39 cent per krop. Ik nam twee kroppen. Natuurlijk zocht ik wel de grootste uit :-). Niet dat al die sla vandaag meteen op ging, maar ijsbergsla bewaart best goed en dus komt dat van de week op een andere dag vast nog wel van pas. En passant zag ik dat de andijvie ook afgeprijsd was. Slechts 49 cent per krop. Ook van de andijvie zocht ik de grootste krop uit. Dat is genoeg voor een stamppot rauwe andijvie die ik voor morgen in gedachten heb.Ik kocht nog een grote rode paprika en een komkommer en dat was het. Ik deed een (dubbel groot) blikje tomatenpuree bij de saus. Niet alleen om er méér van te maken, maar ook om de saus er wat mee te binden. Ook ging er een halve gesnipperde paprika bij. Ik bakte tenslotte een dubbele kipfilet, die ik in kleine stukjes had gesneden. De kip ging bij de saus, nadat ik eerst een bakje voor mezelf uit de pan geschept had. Ik eet immers vleesloos. De maaltijd was snel klaar: pan saus op tafel, driekwart krop ijsbergsla in stukjes op  tafel, halve komkommer in plakjes erbij, pot sambal erbij, stapel wraps uit de voorraad en, o ja, nog snel knoflooksaus gemaakt. Heel simpel van een flinke klodder mayonaise, uitgeperste tenen knoflook, geknipte bieslook en geknipte peterselie (beide van mijn moesdak). Als toetje een grote watermeloen. Alwéér lekker gegeten :-).

Dit is toch véél leuker dan iets uit een kookboek of tijdschrift uitzoeken en dan alle dure ingrediënten zonder na te denken in een luxe supermarkt in je kar mikken?

Intussen is de opruimwoede ook nog niet bekoeld, ook al heb ik vandaag gespijbeld. Vanmorgen was er een gezellig ochtendje bij schoonmama. Compleet met ''aangeklede'' koffie, handwerken en gebabbel met schoonzussen. En vanmiddag dat gesprek op school. Er is nog wel íets gedaan, want Maria heeft de drie broodbakkers van binnen en van buiten schoongepoetst en Maaike vond het leuk om vanavond de ramen te zemen. Bof ik even?!

Maar plank na plank en kast na kast wordt toch lekker opgeruimd en schoongemaakt. Kast 1: klaar.



Kast 2: klaar.



Kast 3: klaar.



De koelkast heeft een goede beurt gehad.



 De planken met weckvoorraad zijn bijna klaar. De kastjes en tafel daaronder: onder handen werk. Er ontstaan zowaar weer lege vlakken.



Ik schaam me wel een beetje voor de zooi die ik tegenkom. Maar behalve dat de (helft van de) garage dient als opslagplaats voor van alles en nog wat (waardoor rommel snel ontstaat) is het ook nog eens een plaats waar ik in de winter alleen maar kom om snel iets te pakken of te stallen. Het is er dan altijd zo koud. Nu het warm en licht is en de deur lekker open kan, gaat het opruimen min of meer vanzelf. En dan is het toch wel erg genieten van je werk! Het schept weer moed voor een volgende kast of plank...