vrijdag 27 september 2013

Molens

Molens. Ik hèb wat met molens. Dat is ook niet zo raar als je je hele leven op een steenworp afstand van de beroemde molens van Kinderdijk woont. Negentien stuks staan er daar maar liefst. En hoe vaak ik ze ook al gezien heb, steeds weer maken ze indruk. Gewoon alleen al het feit dat ze daar al honderden jaren staan. Hoe stoer is dat! Stiekem droom ik er altijd van hoe dat moet zijn om in zo´n molen te wonen. Op een bepaalde manier zal dat afzien zijn. Maar aan de andere kant: rust en ruimte, middenin de polder. Heerlijk!

Vanaf het dakterras van ons huis kijk je zo uit over het hele molengebied. Prachtig is dat. En ´s avonds, als Willem en ik een stuk gaan wandelen, is dat ook steevast ´naar de molens´. Ons gewone rondje is: tot de derde molen. Maar als we er zin in hebben, lopen we ook wel helemaal rond. Een kilometertje of zeven, schat ik.

Elk jaar wordt er een speciale molenprijs vergeven. Dat is een enorme zak geld (er zit  nu 90.000 euro in de pot) waarmee één molen wordt gerestaureerd. Dat is de molen die de meeste stemmen heeft gekregen. De andere genomineerde molens krijgen voor elke stem 1 euro en dat is natuurlijk ook mooi meegenomen. Het restaureren van molens is nu eenmaal een kostbare aangelegenheid. Het is veelal handwerk.

Vorig jaar deed er een molen in Nieuw-Lekkerland mee. Korenmolen de Regt, die geen kap en geen wieken meer heeft! Ik heb toen op dit blog gevraagd of jullie op deze molen wilden stemmen en dat is massaal gedaan. Molen de Regt won de molenprijs van 50.000 euro en daarmee ging een lang gekoesterde wens in vervulling: de molen krijgt weer een kap en weer wieken. Geweldig toch?

Dit jaar doet er weer een molen bij mij uit de buurt mee. Deze keer is het één van de 19 molens van Kinderdijk. Om precies te zijn: de vierde molen. Deze molen is wel héél bijzonder. Lees maar:

Deze vierde Molen van de Overwaard had vroeger als enige molen ter wereld TWEE schepraderen. Daarmee kon de ´Contramolen´ de Hoge Boezem van de Overwaard in de zomer leegmalen, zodat deze gebruikt kon worden als weiland. Hij kon dus twee kanten op malen!

Dat tweede scheprad is weg. Met de Molenprijs 2013 wil men het rad graag weer terugbrengen in de molen.

Het mooie is, dat bezoekers vanaf het begin de restauratie kunnen bekijken op de molen. Ze krijgen uitgelegd hoe ingenieus men hier omging met de waterbeheersing. Niet alleen uitmalen, maar ook terug, zodat het weiland in de zomer toch gebruikt kon worden. Binnenkort hoop ik er te gaan kijken en zal daar dan ook vast over bloggen.

Voor nu wil ik vragen, of je je stem wilt uitbrengen op deze bijzondere molen, die mét de prijs nóg bijzonderder kan worden :-). Alvast bedankt!

Molenprijs 2013




woensdag 25 september 2013

Kleuterjuf

Vandaag was ik een poosje kleuterjuf.
Op de school van onze kinderen werkt groep 2 over bijen. De juf had gehoord, dat ik bijen houd en dus vroeg ze, of ik de kinderen daar iets over wilde vertellen.
Leuk! Natuurlijk wilde ik dat!
Als aanloop naar het werken over bijen hadden de kinderen over schapen op de hei gewerkt. En toen ik vertelde, dat ik ook kan spinnen en dat ook best wilde demonstreren, was het feest compleet :-).

Gisteren bracht ik alvast een kofferbak aan spullen op school. Mijn spinnewiel, een bijenkast en ook allerlei imkerspullen.

En vanmorgen was het zover. Ik trok op de gang mijn imkerpak aan en stapte de klas binnen. ¨Daar is de imker¨, werd er enthousiast geroepen. Sommige kinderen vonden het maar een beetje raar, zo´n mevrouw waarvan je het gezicht niet kon zien. Daarom ritste ik maar snel mijn kap open en daar zagen ze het: het was de moeder van Henk :-).

Ik heb eerst mijn spinnewiel gedemonstreerd. De kinderen mochten raden wat voor apparaat ik daar had. Een naaimachine, een spinmachine, het kwam steeds dichterbij. Maar ´spinnewiel´ was een woord wat ze niet kenden. En spinnen had ook haast geen kind ooit gezien. Ik gaf een pluk wol door en ging aan het spinnen. De kinderen kwamen in groepjes om me heen staan om het heel goed te kunnen bekijken.

Daarna kwam mijn imkerpraatje. Ik heb van alles verteld. Over de koningin, die ook wel ´moer´ heet, wat van ´moeder´ komt. Dat is omdat zij eitjes legt! En over werksters en darren. Over de bijendans. Over de ramen die ze bouwen en waar ze eitjes en honing in stoppen. En uiteraard werd alles goed bekeken!

Toen ik de bijenkast op een wagentje met wieltjes de kring rondreed, zag een speurneus een dode bij op de bodem. Dat was de vondst van de ochtend! Het beestje werd van alle kanten bekeken, bewonderd en ook wel een beetje begriezeld :-).

Veel te snel was de tijd om. Wat was dat leuk, om even kleuterjuf te zijn!

De twee knechten van de juf mochten mij nog iets geven om te bedanken. Eerst kreeg ik een pakje bakmix met cupcakevormpjes. Juf wist wel dat ik erg van bakken houd :-). Daarna kreeg ik drie grote platen, waarop de kinderen prachtige bloemen hadden getekend en hun namen hadden geschreven. Geweldig!  Zulke dingen geven de sjeu aan je week ;-).


Haaksels

Kadootjes maken vind ik altijd leuk om te doen. Op zo´n manier geef je een stukje van jezelf weg en je kunt lekker origineel zijn.

Op het moment leven wij zo veel mogelijk vanuit onze voorraad. Niet alleen wat eten betreft, maar bijvoorbeeld ook wat kadootjes betreft. Ik kijk eerst naar wat er in huis is en probeer daarmee iets leuks te maken.

Vorige week had Maria een feestje van twee klasgenootjes. Ik dook in mijn wolletjesvoorraad en haakte twee pennenvaasjes. De ene in Pip-kleurtjes (compleet met gouddraadje), de andere in rood/wit/roze. De lege groentenpotjes die ik ervoor gebruikte en de spulletjes die ik erin deed kwamen ook uit mijn voorraad. Zelfs het kadopapier. Dat was bloemenpapier wat ik met het strijkijzer even mooi glad gestreken had.

Ok. Je zit even te prutsen. Maar dan heb je ook wat :-). Ik zet de vaasjes ook in mijn marktplaatswinkeltje, zodat je ze kunt bestellen.






Ik gebruikte een patroontje wat ik vond bij By Miek

dinsdag 24 september 2013

Het feestje van Henk


In de zomervakantie was Henk jarig. Hij mocht nog een feestje geven voor zijn schoolvriendjes en -vriendinnetjes. Mijn zus tipte me, dat er zaterdag een Open Dag op een kaasboerderij hier in de buurt was.

1 + 1 = 2 en dus werd Henk z´n feestje bepaald en de uitnodigingen geschreven. We zouden met de kinderen naar die Open Dag gaan. We hebben wel vaker een feestje op die manier ingevuld. Een Open Dag is altijd leuk. Er is van alles te zien en te beleven. Vaak zijn er leuke gratis hebbedingetjes voor de kinderen. Soms is er zelfs gratis catering. Zo kun je iets leuks met een feestje doen zonder dat je portemonnee er op leeg loopt.

Zaterdag kwamen de kinderen verwachtingsvol binnendruppelen. Twee meisjes en twee jongetjes kwamen op verjaarsvisite. Hoe leuk is dat!


We dronken wat met de kinderen en er waren lekkere koeken. En daarna was het tijd voor Henk om de kadootjes te gaan zoeken. Hij moest de kamer uit en de kinderen deden hun best om een goed verstopplekje voor hun kadootjes te vinden. Henk werd geroepen en vol verwachting kwam hij de kamer weer binnen.


Onder luid ´warm´ en ´koud´-geroep werd Henk naar de verstopplekjes geloodst. Wat is dat toch altijd enorm genieten. Zowel voor de gevers als de ontvanger!



Toen alle kadootjes uitgepakt en bewonderd waren vertelde ik de kinderen het programma. Eerst zouden we naar de kaasboerderij gaan en daarna waren er poffertjes. 
Juist waren de kinderen hun jassen en schoenen aan het aantrekken toen Willem een sms-je van Maaike kreeg: er was helemaal geen Open Dag op de kaasboerderij! We keken snel op de website en ja, die Open Dag is een week later.

Oeps!

Ik zei de kinderen dat ze maar even in het speeltuintje moesten gaan spelen, omdat het programma veranderd zou worden. Willem en ik overlegden wat en keken op internet of er iets anders leuks in de buurt was. We hadden al snel een alternatief plan. We zouden naar het Biesboschcentrum gaan, daar wat rondkijken en dan in de Biesbosch picknicken. Het weer werkte gelukkig erg mee.

In no time had ik de pan met poffertjes, die in de warme oven stond, in een enorm strandlaken gewikkeld. Bordjes, bestek, bekertjes, de poedersuikerbus, het zat in een wip in een grote tas en de kinderen werden bij elkaar geroepen.

We vertelden het nieuwe programma en stapten in op weg naar Dordrecht. Het was nog een hele toer om het dorp hier uit te komen, want er was een flinke file i.v.m. het Havenfestival. We besloten om op de terugweg via Oud-Alblas en Kooiwijk te rijden. Eindelijk lieten we de drukte achter ons en reden naar het Biesboschcentrum. Voor ons en onze kinderen is dat erg bekend terrein, omdat onze kinderen al een jaar of zes,zeven daar rondstruinen op de Natuurclub. Maar voor de kinderen op Henk z´n feestje was het allemaal nieuw en dus extra leuk.



In het centrum liet ik ze eerst de plexiglazen bijenkast zien en vertelde uiteraard vol passie over het bijenvolk :-). Daarna liepen de kinderen verder het centrum in en ontdekten van alles en nog wat. Het is daar zó geweldig leuk en educatief opgezet voor kinderen! En reken maar dat volwassenen er ook van genieten. Wij althans wel! Nadat er op allerlei knopjes gedrukt was, over huiden was geaaid, naar vogels was geluisterd en nog veel meer, klommen we in de filmzaal in de bootjes en keken naar een prachtige film over bevers.



We keken de film niet helemaal af, want de tijd vloog om. Wilden we nog even genieten van de buitenlucht, dan was het heus tijd om naar buiten te gaan.

We wandelden naar de plas, waar we een mooi picknickplekje annexeerden. Terwijl Willem en ik alles voor de picknick klaarzetten, vermaakten de kinderen zich op de speeltoestellen. Het was heerlijk rustig. We hadden het hele speelveld voor onszelf!

We riepen ´POFFERTJES!' en daar kwamen de kinderen aangerend. Smullen maar!


Met volle buikjes kregen de kinderen nog exact 10 minuten om te spelen. Daarna was het hoogtijd om naar de auto terug te gaan.



Via de alternatieve route reden we vlot naar huis. Nog snel wat drinken en daarna weer -hup- de auto in om thuisgebracht te worden. 

Het was een heerlijk feestje. Er was maar één ´maar´: het was te kort! :-)


donderdag 19 september 2013

Advertorial

Hoogtijd voor de advertorial van de maand september. Voor wie hier nieuw meeleest: elke maand schrijf ik een advertorial voor adverteerders op mijn blog. Ik zet dan nieuwe adverteerders in het zonnetje, of schrijf op verzoek over ´oude, vertrouwde´ adverteerders. De adverteerders passen allemaal in mijn idee van ´eenvoudig leven´. Maar wie liever niet met advertenties geconfronteerd wil worden, die kan deze berichtjes (met de titel ´advertorial´)natuurlijk gewoon overslaan.

Allesmetkorting
Als eerste wil ik jullie een uniek concept onder de aandacht brengen. Het gaat om de site . Allesmetkorting is eigenlijk een community waarvan de leden elkaar (en anderen) op de hoogte brengen van goede online aanbiedingen.

Het werkt heel eenvoudig. Je komt een leuke aanbieding tegen, waarvan je denkt, dat veel mensen daar iets mee kunnen. Om even een concreet voorbeeld te noemen: deze week kun je bij de Hema met 20% korting inkopen doen. Je meldt deze kortingsactie aan op allesmetkorting.nl. Hiervoor moet je eenmalig en gratis een account aanmaken. Allesmetkorting zet de Hema-actie op de site. En nu komt het leuke: voor elke koper die via die link een order plaatst krijg jij als aanbrenger een kleine vergoeding. Hoe interessanter de door jouw aangebrachte aanbieding is, hoe meer het je dus kan opleveren.

Allesmetkorting is een site die interessant is voor iedereen die regelmatig online koopt. Voordat je je aankoop doet kijk je gewoon even in de juiste categorie op allesmetkorting en je ziet in één oogopslag of en waar er aantrekkelijke kortingen zijn.

Behalve kortingen vind je op allesmetkorting ook waar je moet zijn voor gratis dingen als proefmonsters, proefabonnementjes en nieuwe dingen uitproberen.
Bovendien is er een leuk forum, waar behalve kortingen ook consumindertips uitgewisseld worden.
Kortom, allesmetkorting is een site waar je echt even moet gekeken hebben!

Het Oude Magazijn
Ook nieuw hier is Hetoudemagazijn.nl. Het Oude Magazijn is een winkeltje in tweedehands dameskleding en overige artikelen. Het winkeltje is gevestigd in het landelijke dorpje Bleskensgraaf in de Alblasserwaard en een bezoekje meer dan waard.
De kleding die te koop wordt aangeboden is merendeels van goede merken en ziet er nog tiptop uit. Zo kun je er leuk gekleed bijlopen, zonder dat je duur uit bent.

Henriëtte van Het Oude Magazijn is druk bezig om de webshop in te richten, zodat u ook online inkopen kunt doen. De webshop is echter nog niet helemaal klaar. Voelt u vrij om, als u iets leuks in de webshop heeft gezien, gewoon even te bellen of te mailen over de maat, de prijs en verdere info.

Zoals dat gaat bij winkeltjes in tweedehands kleding kunt u natuurlijk ook kleding inbrengen. De helft van de opbrengst is dan voor u. Hoe het precies in zijn werk gaat vindt u onderaan elke pagina op de site onder het kopje ´voorwaarden´.

Behalve voor tweedehands kleding kunt u bij Het Oude Magazijn ook terecht voor Beenmode (nieuw), Ondergoed (nieuw) en kleinvakartikelen zoals garen, band en ritsen.

Bouwmarkttotaal
Voor wie graag vanuit zijn of haar luie stoel shopt is Bouwmarkttotaal.nl  een echte aanrader. U kunt bij deze online bouwmarkt voor een groot assortiment terecht. Lekker op uw gemakje een keuze maken, bestellen en in no time wordt alles keurig bij u afgeleverd.

Bouwmarkttotaal is er op dit moment vooral voor grote aankopen, zoals kasten, bergingen, tuinmeubelen, regentonnen, compostbakken en dat soort zaken. Heerlijk toch, als je daarvoor niet meer met een (gehuurde) aanhangwagen op pad hoeft? Bovendien geeft Bouwmarkttotaal een ´laagste prijs garantie´ zodat je ook nog eens lekker voordelig uit bent!

Bouwmarkttoaal heeft plannen om ook gereedschappen en andere zaken online te gaan verkopen. Houdt u deze website dus vooral in de gaten, of schrijft u in voor de Nieuwsbrief

Knulst PVC-vloeren
De website van Knulst-pvcvloeren.nl is vernieuwd. Ik heb er weer likkebaardend rondgekeken. Wat vind ik die pvc vloeren toch prachtig! Behalve de schitterende uitstraling trekt mij in pvc toch vooral aan, dat het slijtvast en geluidsarm is.
Behalve rondkijken op de mooie site, of een bezoek brengen aan de showroom in Nunspeet, kunt u ook de gratis brochure boordevol informatie en inspiratie aanvragen.
En heeft u vragen over pvc vloeren, neem dan gewoon even contact op met Knulst. Zij weten er echt alles vanaf!

Overige adverteerders
Graag verwijs ik bij deze ook nog even naar de banners van de overige adverteerders. Neem gerust een kijkje. Het zijn stuk voor stuk bedrijven die iets bijzonders leveren, helemaal passend in de stijl van Eenvoudig Leven.






woensdag 18 september 2013

Gulden postzegels

Nu er regelmatig iets vanuit mijn marktplaatswinkeltje op de post gaat, liggen er steeds pakketjes klaar, vol kleurige gulden postzegels. Het komt heel goed uit, dat ik nu zoveel te verzenden heb, want zo kan ik mooi mijn voorraadje zegels op maken. Jarenlang kocht ik partijtjes gulden-postzegels tegen gereduceerd tarief. Soms bij postzegelsmetkorting.nl, maar ook weleens op Marktplaats. Met gulden-postzegels ben je al snel 20% goedkoper uit. Maar let op:

De gulden postzegel is nog tot 1 november 2013 geldig.

Ongeveer tien jaar na de invoering van de euro wordt 

de gulden postzegel ongeldig verklaard. Dit betekent dat

de gulden postzegel nog tot 1 november 2013 kunt 

gebruiken als frankering van poststukken.




dinsdag 17 september 2013

Hakeritus

Ik zal er maar eerlijk mee voor de draad komen: ik lijd aan Hakeritus. Nee, niet heel ernstig of zo. Maar zo langzamerhand wèl chronisch.

Het is begonnen toen we op vakantie gingen. We zouden zondag- op maandagnacht vertrekken en op zaterdagmiddag, tegen sluitingstijd, ben ik nog naar de wolwinkel gesjeesd. Ik kocht materiaal om een babycape te haken. Dat was voor in het kraampakket wat ik wilde maken voor ons kleinkind dat pas geboren is. Ik moest opschieten, want het kindje werd eind augustus verwacht en ik had nog niets af!

In de vakantie had ik heerlijk de tijd om te haken. Ik haakte grotendeels uit mijn hoofd, want we hadden in het vakantiehuis geen internet en ik had het patroon niet uitgeprint. Ik moest het dus doen met wat er bij het lezen van het patroon in mijn hoofd was blijven hangen. Het was geen probleem. Het haken vorderde als een tierelier en de cape was af voordat de vakantie om was. Alleen moest ik nog iets verzinnen voor op het kapje. In het voorbeeld zat daar een lint, maar ik vond een gehaakte applicatie leuker. Het werd een kikker. Met grote bolle knopen-ogen.




Eenmaal terug van vakantie ging het haken in hoog tempo verder. Ik haakte een beertje volgens een patroon van Garnstudio





Een tutpopje naar een patroontje wat ik op internet vond.


Een babymutsje in roze (geen foto) en één in blauw, want we wisten niet of er een meisje of een jongetje geboren zou worden.


De paddestoel-applicatie vond ik op Annemaries Haakblog

Voor Ellen haakte ik een heerlijk warme paarse beanie (geen foto). En omdat ik de smaak te pakken had, haakte ik er meteen een blauw/grijs/wolwitte beanie achteraan. Daar wil ik nog bijpassende wanten bij haken.

Voor een pasgeboren achterneefje haakte ik ook een tutpopje. Deze keer in sprankelende pipkleurtjes (helaas geen foto).

Voor een jarige schoonzus haakte ik onderzetters.


En omdat het zo´n gezellig tussendoor-patroontje is haakte ik ook een setje blauwe. Die heb ik maar in mijn marktplaatswinkeltje (link rechts bovenaan dit blog) gezet.


Henk werd uitgenodigd op een feestje bij een meisje uit zijn klas. Voor haar haakte ik een lief tasje van Spaghetti-garen met een bloemenapplicatie van gewoon katoen.


Ik ben vast nog het één en ander vergeten. Maar je ziet: het is menens met die Hakeritus. Maar goed. Er zijn ergere dingen. Toch?




maandag 16 september 2013

YES, YES, YESSS!!

We hebben weer telefoon!! Het heeft meer dan een maand geduurd, maar vanmorgen was het dan eindelijk zover. We zijn weer aangesloten, mèt behoud van ons oude nummer, zoals we gevraagd hadden. En ook het internet doet het nog steeds. Ja, ja, het lijkt wel 2013 ...

Ik heb eerst eens lekker lang met mijn moeder gebeld. Ik bel haar altijd elke dag. Maar vanaf mijn mobiel was dat behoorlijk prijzig en dus waren onze gesprekjes steeds maar kort. Nu kon ik weer even fijn bijpraten.

Verder ben ik helemaal niet zo´n telefoonmens. Ik mail liever.

En dan nu maar snel verder met de maandagochtendbende. En straks mijn Winkeltje op Marktplaats aanvullen. Neem er gerust een kijkje. Ik zet er alles op wat ik niet meer nodig heb. Ook plaats ik er ´huisvlijt-producten´. Alles gaat tegen kleine prijsjes of voor niets weg. Voorlopig wil ik er elke dag wat nieuws op plaatsen.

donderdag 12 september 2013

Wraps

Om gaten te dichten en de boel weer onder controle te krijgen na het ontstaan van roodstand trekken we de broekriem maar een gaatje strakker aan. Bij iedere uitgave, hoe onnozel klein ook, denk ik na of die wel echt nodig is en of het niet goedkoper kan.
De maaltijden bestaan dan ook voor een groot deel uit dingen uit de voorraad. Dan kan de portemonnee een poosje dicht blijven. In elk geval dan toch voor zolang mijn voorraad strekt :-).

Een lekker ´restverwerkingsrecept' is: wraps. Ze worden hier altijd met gejuich begroet. Ik knikker er gewoon alles in wat me lekker lijkt en maak daarbij restjes op. Het was echter wel heel lang geleden dat ik de wraps ook zelf maakte. Niet dat dat zoiets moeilijks is, maar het is toch altijd nog wel een aardig klusje als je het voor 11 personen moet doen. En in de winkel kosten ze bijna niets. Nu ik liever ´niets´ koop dan ´iets goedkoops´ maakte ik ook de wraps gewoon zelf. En wat blijkt? De wraps in de winkel kosten ongeveer 20 cent per stuk. Zelfgemaakt kosten ze slechts 2 cent!

Hoe maak je wraps?
Per zes stuks neem je 200 gram bloem, 125 ml. water en 1 eetlepel olijfolie. Deze ingrediënten roer je met een houten lepel door elkaar tot een mooi deeg. Dit deeg laat je minimaal een half uur staan. Het wordt een wat kauwgomachtige substantie. Je kunt trouwens een deel van de bloem vervangen door volkoren meel. Dat is een stuk gezonder en vult ook beter.

In de wachttijd kun je mooi de vulling klaarmaken. Iets wat er niet in onze wraps mag ontbreken is: ijsbergsla. Daarnaast maak ik een pan warme vulling. Vaak vegetarisch. Soms met kip of gehakt. Deze week bestond de warme vulling uit: gesnipperde ui en knoflook, even gefruit in wat rijstolie, daarbij een courgette (van mijn moesdak) in blokjes, een halve rode, gele en groene paprika in stukjes, twee blikken tomatenblokjes met olijven (gekregen) en een blik maïs. Maar bijvoorbeeld een restje bruine bonen, sperciebonen, erwten, rijst of wat dan ook kan ook prima toegevoegd worden.

Er was ook gesneden komkommer. En de allersimpelste knoflooksaus. Die maak je gewoon door een paar tenen knoflook uit de knijper te mengen met een dot mayonaise. Lekker dat dat is!! Met een paar gesnipperde stengels bieslook maak je hem helemaal af.

En dan moet je aan de slag met je wraps-deeg. Ik zet een droge koekenpan op een laag pitje. Terwijl die staat op te warmen neem ik één ijsbollepel deeg, rol het deeg door de bloem en rol het deeg daarna op mijn met bloem bestoven aanrecht uit tot een dunne lap ter grootte van mijn koekenpan. Ik doe de deeglap in de pan en ga aan de slag met de volgende bol deeg. Intussen let ik op, dat de deeglap in de pan op tijd wordt omgedraaid. De wrap mag lichtbruin kleuren, maar niet zwart. Ook moet hij niet hard en droog zijn. Gewoon oefenen ;-). Steeds wanneer je een deegbol uitrolt, bak je intussen een wrap.

Aan tafel vult ieder zijn wrap met warme vulling, ijsbergsla, komkommer en knoflooksaus. Mmm.

Ik had geen tijd meer om een toetje te maken. Daarom beloofde ik de kinderen wat lekkers bij de koffie. Daarvoor toverde ik een gekregen zakje Blondie-mix uit mijn voorraadkast. Even water erbij, mixen, in de vorm en bakken maar. Mèn, wat eten wij luxe in crisistijd ;-).




woensdag 11 september 2013

Trakteren in honderdvoud

Je boos maken is ronduit vermoeiend! Dat merkte ik gisteren maar al te goed, toen ik me zo boos maakte op de KPN. Tegen dat het 11 uur was, was ik totaal uitgeput. Het is vooral de machteloosheid, denk ik, die me zwaar woog. Het deed me echt goed, dat er zoveel mensen me steunden. Er zijn mensen geweest die, ondanks alle hindernissen, toch een compleet formulier ingevuld hebben voor de Klantenservice. Andere mensen mailden me om me een hart onder de riem te steken, gaven tips, schakelden familieleden in die bij KPN werken enzovoorts. Geweldig! En nu maar hopen, dat we inderdaad deze week aangesloten worden, zoals ons nu is toegezegd.

O ja, er was ook nog iemand die me de tip gaf: ga lekker haken! Ha, ha, dat vond ik echt een goeie. Want mensen, wat heb ik de afgelopen tijd gehaakt!! Het is zó heerlijk ontstressend. Binnenkort zal ik wat creaties laten zien. En ja, ook gisteren heb ik gehaakt. ´s Middags toen mijn schoonmama gezellig op de koffie was. Maar verder heb ik me vooral op mijn werk gestort. Huishoudelijk werk werkt vaak ook heel kalmerend. Op mij dan toch ;-).

Zaterdag hadden we twee grote emmers vol vlierbessen geplukt in de Biesbosch.



Ik had ze maandag ontsapt, maar ze niet meer in flessen gedaan. Ik had geen puf meer om flessen te steriliseren. Dat heb ik dus gisteren maar als eerste opgepakt. Het zou toch wel heel zonde zijn om meer dan 5 liter pure vlierbessensap verloren te laten gaan. Ik steriliseerde flessen, warmde de sap op tot tegen het kookpunt en schonk het in de schone flessen.



Ziezo. Daar kan ik voorlopig plezier van hebben. Eén deel ga ik alvast gebruiken om wijn van te maken. De rest weet ik nog niet. Weet je, dat vlierbessensap heel gezond is? In de (natuurvoeding)winkel vragen ze goudgeld voor een fles vlierbessensap. Ik heb voor de grap eens online rondgeneusd. Rond de 14 euro de liter betaal je in de winkel!

Verder moest ik bakken. Want vandaag zouden Jan en Henk trakteren voor hun verjaardag. Traktaties maak ik altijd zelf. Daarbij let ik op, dat ze niet al te ongezond zijn én dat ze niet te duur zijn. Daar mijn portemonnee momenteel chronisch leeg is, heb ik het financiële aspect deze keer de doorslag laten geven. Ik heb iets opgezocht met ingrediënten die ik in huis had. Voor Jan bakte ik 50 appelflappen. Daar had ik alles voor in huis. Voor Henk maakte ik 50 mini-cupcakes. Daarvoor hoefde ik alleen de vormpjes (Xenos) en een busje poedersuiker (Albert Heijn) te kopen. De cakes bakte ik gisteren alvast.



Maar verder kwam het niet. De dag vulde zich met allerlei andere zaken. Zodoende moest ik vanmorgen heel vroeg op, om de flappen te bakken en de cakes te versieren. Maar het kwam goed. Jan en Henk konden trakteren. In 100-voud :-).








Voor vandaag ligt er was en rommel. Hoe raar toch, hè :-). Ze komen vandaag mijn kapotte wasmachine, die niet vervangen gaat worden, ophalen. Daarvoor moet ik toch even ruimte maken in mijn kleine, volgepropte bijkeukentje. En vanmiddag moet ik er tussenuit om Maaike naar Dordt te brengen en weer op te halen en intussen bij de molen in Rotterdam een nieuwe voorraad meel in te slaan. Vanavond een doopdienst bij ons in de kerk. Ik hoef me alwéér niet te vervelen!

dinsdag 10 september 2013

Spuugzat (update)

Ik ben het ZAT. Zat in overtreffende trap zelfs. SPUUGZAT dus!

Wat is er aan de hand?

Op 10 augustus kwamen wij terug van vakantie. Al binnen 10 minuten merkten we, dat we geen telefoon en geen internet hadden. Dat kwam niet helemaal als een verrassing, want tijdens onze vakantie waren wij van internetprovider gewisseld en zoiets verloopt niet altijd vlekkeloos.

Meteen zijn we gaan bellen om erachter te komen wat er aan de hand was. Gelukkig hadden we al snel internet, maar telefoon? Dat bleek lastiger. Ons telefoonnummer was ´weggegooid´. Wij moesten ons oude nummer bij KPN terugclaimen, opnieuw een aansluiting aanvragen en van abonnementsvorm wisselen.

Op 14 augustus is dit allemaal in werking gesteld. Maar op 28 augustus hadden wij nog steeds geen telefoon. Ondanks talloze telefoontjes (en stijgende mobiele-telefoonkosten), invullen van paperassen, bezoek aan de KPN-telefoonwinkel, dingen op de post gooien enzovoorts.

Dirk had gehoord, dat je in zo´n geval je situatie op het KPN-forum moest zetten. Dat zou de zaak kunnen bespoedigen. Hij heeft het hele verhaal gepost en warempel, binnen een paar uur werd het door iemand opgepakt. Er werd ons van alles beloofd. Er werd van alles met ons afgesproken. Maar helaas. We zijn nu weer twee weken verder. Wéér telefoontjes, emailtjes, het zoveelste papier ingevuld en gepost. Weet je hoeveel tijd en geld en ergernis ons dat al heeft gekost?

We hebben nog steeds geen telefoon.

Gisteren hebben we gemaild, dat we het zat zijn en de publiciteit gaan zoeken. Daarop hebben we niets vernomen. Bij deze zoeken we daarom de publiciteit en vraag ik jullie om hulp.

Zouden jullie op onderstaande link willen klikken? Het is het emailadres van de KPN-klantenservice. Als je dan onderstaande tekst in het bericht wilt kopiëren en het zou willen verzenden, zou je me heel blij maken. Ik hoop dat een paar honderd (of misschien een paar duizend) mailtjes naar de klantenservice voldoende is om ons nu eindelijk (en liefst vandaag!) aan te sluiten. Het is wat, dat je zó´n moeite moet doen om ergens klant te blijven :-(.

Tekst om te kopiëren:

Familie Luijk wil graag aangesloten worden met hun oude telefoonnummer en de abonnementsvorm BelVrij-altijd. Ze zijn hier nu al een maand mee bezig en nog altijd is het niet geregeld. Zie forum. Graag zo spoedig mogelijk deze grote familie van telefoon voorzien!

Sturen naar:

http://www.kpn.com/prive/service/contact/mail-ons.htm

UPDATE:
Ik heb gemerkt, dat het via de link haast niet te doen is om contact met kpn te krijgen. Er moeten ik weet niet hoeveel velden worden ingevuld. Jammer, mijn plannetje is mislukt. Ik zie wel dat inmiddels honderden mensen een kijkje op het forum hebben genomen en geklikt hebben. Daarvoor mijn dank! Ik zal een nieuw plan moeten uitbroeden waarmee ik die KPN in beweging krijg :-(

Voor nu kregen we alleen het volgende mailtje van onze contactpersoon en ik snap werkelijk niet hoe ze nog een keer met een slap ´excuses´ aan durven komen:

Hallo Dirk, 

Ik heb nogmaals de contactpersoon gemaild bij wie ik dit vorige week neer heb gelegd in de hoop op een update of een doorlooptijd. Excuses voor het ongemak!

Met vriendelijke groet, 

Jessica

Update 2:
En jawel! Het lijkt te gaan lukken. Nu wordt ons beloofd, dat we deze week aangesloten worden!!

zaterdag 7 september 2013

Nachtjes aftellen

Henk telde al een week lang ´nachtjes´ af. Want vrijdag zou het feest zijn! Dubbel feest nog wel liefst. Eerst stond de officiële heropening van het speeltuintje naast ons huis op het programma en daarna zouden we naar de Molenmarkt gaan.

Gisteren was het dan eindelijk zover. De opening van het speeltuintje zou om 16.00 plaats hebben. Tegen drieën pakten zich echter donkere wolken samen in de al zó lang strakke lucht. Oei, oei. Het werd inktzwart buiten en rond half 4 was het donder en bliksem. De kinderen waren nét voor de bui thuis uit school. Ze zaten sip naar buiten te kijken. Want ja, hoe moest dat nu met het feest...We bestudeerden Buienradar. Mwah, daarop zagen we heel wat buien, compleet met rode vlekken, maar toch. Het leek erop dat het hier toch snel zou opknappen.

Tegen vier uur regende het weliswaar nog wat, maar het ergste was over. We staken allemaal een paraplu op en liepen naar de ingang van het speeltuintje. Daar waren inmiddels al heel wat buren gearriveerd. Het zag er allemaal best vrolijk uit met al die kleurige paraplu´s. En de stemming zat er goed in.

Nog voordat de wethouder zijn praatje ging afsteken werden de paraplu´s één voor één ingeklapt en verscheen er zelfs een voorzichtig zonnetje. De wethouder speechte en enkele buurkinderen mochten de linten doorknippen.



En daar holden de kinderen het speeltuintje in. De nestschommel is de favoriet. Het leuke aan dat ding vind ik, dat je er mee samenspeelt.



Ook de andere nieuwe speeltoestellen zijn leuk. Op het grote klimtoestel middenin de speeltuin verzamelden de kinderen zich voor een groepsfoto. Zie dat er niet geweldig vrolijk uit?




Twee buurvrouwen hadden het feestje rond de opening opgezet. Ze hadden een mail rondgestuurd met daarin de vraag wie er wilde meehelpen. Je kon spullen uitlenen (tafels en stoelen enzo), meehelpen pannenkoeken bakken, kinderen schminken enzovoorts. Ook kon je je inschrijven voor het bakken van cupcakes. Dat leek mij wel wat. Vijftig cupcakes moesten het worden. Leuk klusje! Ik bakte de cupcakes vast op donderdagavond. En gisterenochtend heb ik ze versierd. Eén deel kreeg roze botercrème opgespoten. Ik had er wat druppels aardbeiensmaak door gedaan. Er kwamen gekleurde balletje op. Een ander deel kreeg chocolade-botercrème met witte chocoladekrulletjes. En het derde deel bedekte ik met groene rolfondant waarop ik een marsepeinen voetbal of voetbalschoen plakte. Het zag er vrolijk uit en toen het sein ´tast toe´ werd gegeven zag ik de cakejes in luttele minuten in vele mondjes verdwijnen :-).





Terwijl de kinderen lekker speelden, zich lieten schminken en zich te goed deden aan pannenkoeken en ijsjes en nog veel meer lekkers, verdween ik in de keuken.



Er stond nog vaat en bovendien moest ik avondeten klaarmaken voor de groten die thuiskwamen uit school en werk. Ik dacht hardop na wat ik nu zou gaan klaarmaken. Of beter: voor wíe ik iets zou gaan klaarmaken. Maria, Jan en Henk zouden na al het lekkers in de speeltuin niets meer hoeven. Trijnie was ziek. Leendert eet nooit op vrijdagavond. Maaike stelde voor om gewoon een broodje hamburger klaar te maken. Geen gek idee. Ik piepte een heerlijk zadenbrood op uit de vriezer. Vond daar nog 7 hamburgers en 6 braadworstjes. In de koelkast stond nog een rest heerlijke pastasalade. Ik snipperde een uitje. En voilà, een maaltijd passend tussen twee feestjes in :-).

Na de vaat vertrokken we in étappes naar de jaarlijkse Molenmarkt. Het voelde wel anders aan dan anders. Al jaar en dag gaat mijn vriendin altijd mee. Maar die was dit jaar verhinderd. Een breuk in de traditie. Het leek wel of we de markt veel snel ´deden´ dan anders.




 Het was zelfs nog licht toen we uitgeslenterd waren op de altijd zo gezellige markt en aankwamen bij de speeltuin. Die hele Molenmarkt wordt namelijk gehouden ten bate van het onderhoud van de Kinderdijkse speeltuin. Ze zijn op dit moment aan het sparen voor een nieuw hek. Jan en Henk vlogen de speeltuin in, terwijl wij bij het hek stonden toe te kijken en te kletsen. We kregen trek in een bakkie koffie. We riepen de kinderen uit de speeltuin en liepen naar de kerk. Daar zakken we altijd even lekker uit. Je krijgt er koffie of limonade voor het vooroorlogse bedrag van 0,50 en kan meteen even meekijken naar historische films die er doorlopend getoond worden. Prachtig om te zien hoe de mannen 80 jaar geleden strak in het pak op kantoor zaten. Stropdas voor, kaarsrechte scheiding in het haar. En indrukwekkend grote, zwartglimmende telefoontoestellen.

De kinderen zaten al helemaal op de wip. Ze wisten wat er ná het koffiedrinken op het programma stond. Naar de schiettent op de dijk.

Hun geduld werd dit jaar wel erg op de proef gesteld. Want toen we op de dijk kwamen, zag ik, dat de sing-in in de kerk bijna begon. Dat hadden we al enkele jaren overgeslagen, omdat we daar dan te laat bij kwamen. Maar nu wilde ik erbij zijn. Willem schoof ook in de bank met Jan en Henk in zijn kielzog. Later kwamen nog meer kinderen, maar die piepten halverwege weg ;-). We zongen, luisterden naar een stukje uit de Bijbel, naar een voorgedragen gedicht. Mooi toch, dat dat zomaar kan tijdens de feestelijkheden van de Molenmarkt?

Na afloop wisten de jongens niet hoe snel ze bij de schiettent moesten komen. Daar hadden ze echt zó naar uitgekeken. Allemaal mochten ze een paar keer schieten. Willem vindt het ook altijd leuk om te doen. Die gaf daarom eerst aanwijzingen en schoot daarna zelf ook een keer.



Het laatse programma-onderdeel is altijd: lopen langs de verlichte molens. Willem en ik hadden er deze week al twee keer langs gelopen tijdens onze avondwandelingen. Het blijft altijd sprookjesachtig mooi, die indrukwekkend oude molens zo prachtig verlicht. Vanwege het bijna windstille weer was het boezemwater spiegelglad. Zo zag je de molens schitterend weerspiegeld.

Maar aan alle leuke dingen komt een eind. We hadden met de grote kinderen afgesproken, dat we om kwart over 10 bij de auto zouden verzamelen. Met vermoeide, maar voldane kinderen liepen we naar de auto. Dahag molens, dahag Molenmarkt, hopelijk tot volgend jaar maar weer!





dinsdag 3 september 2013

Nieuwjaarsdag

Op de één of andere manier voelt 1 september voor mij altijd als een nieuw begin. Zoiets als Nieuwjaarsdag, maar dan in de zomer. Of liever: in de herfst. Want ja, de zomer is op 1 september echt voorbij. Iedereen is weer aan het werk en de kinderen gaan weer naar school. Uit met de vakantiepret en tijd voor het echte werk!

Dit jaar werd dit keerpunt nog eens extra versterkt, doordat het einde van de zomervakantie van de kinderen precies op dit moment viel. Gisteren was het weer hun eerste schooldag.

Nieuwjaarsdag in september gaat bij mij zelfs gepaard met allerlei plannen en goede voornemens. Die voornemens heb ik dan vooral op huishoudelijk gebied. Want na zoveel weken met een horde kinderen om me heen, zijn er plaatsen in huis waar ik minimaal zes weken niet gepoetst heb.
Vorige week had ik dan ook een heus huishoudschema opgesteld om de boel weer zo snel mogelijk onder controle te krijgen. De afstreeplijst lag gisterenochtend al klaar ;-). Ik hoefde dan ook niet na te denken over waar ik zou gaan beginnen, toen ik opstond. Direct pakte ik de lijst erbij en ging ijverig aan de slag.

Als vanouds zaten we ook weer om kwart voor zeven met z´n allen aan de ontbijttafel. Geen knusse ontbijtjes meer samen op bed! Maar zo met z´n allen is natuurlijk ook gezellig. Maria, Jan en Henk waren prettig gespannen. Die gingen hun entree maken in groep 8, groep 7 en groep 3.

Om 8 uur stonden die drie kant en klaar om naar school te gaan. Glimmende gezichten, schone kleren, gekamde haren. Ze mochten echter nog niet weg. Om 10 over 8 zouden we vertrekken en geen minuut eerder ;-).

Laat nu juist op dat moment de telefoon gaan. We zijn weer opa en oma geworden! Wat een blijdschap.

En ja ... streep door het prachtige huishoudschema, hoor! Je begrijpt, dat we zo snel mogelijk naar het nieuwe manneke zijn gaan kijken.  Voor zoiets moois gooi ik maar al te graag mijn huishoudschema aan de kant. (Geen foto´s en verdere info. De ouders houden van privacy)

Toen we weer thuis kwamen ging Willem naar zijn werk. Hans en Maaike moesten hun boeken en rooster gaan halen. Bijna was de rust weer gekeerd. Bijna ja. Want Koos had nog de hele dag vrij en prompt kwamen twee vrienden. De mannen waren zowaar nog geheel in vakantiestemming. Spel op de computer en tussen de middag vroegen ze of ze frikandellen mochten frituren. Wel ja ;-).
Koos heeft trouwens nog een echte lummelweek voor de boeg. Hij gaat vandaag voor twee uurtjes naar school. Boeken en rooster halen. En dan heeft hij morgen en overmorgen ´gewoon´ weer vrij! Hij hoeft pas vrijdag echt aan de slag. Hoe anders ging dat vroeger. Ik weet nog heel goed dat ik naar de eerste klas van de middelbare school ging. Op maandag ging ik naar school. De mentor maakte kennis met ons. We kregen ons rooster (met uitleg) en een rondleiding door de, in mijn ogen, immense school. En dat was het. De volgende morgen zaten we met uitpuilende boekentassen gewoon in de schoolbankjes. Tegenwoordig zijn er introductiedágen! Het zal wel ergens goed voor zijn...

Ik heb me niet laten afleiden door de feestende jongens, noch door het onderbroken schema, maar heb heerlijk gewerkt. Ja echt. Heerlijk! Het voelde beslist goed om stukje bij beetje de rommel weg te werken en allemaal achterstallige klusjes op te pakken. En dan aan het einde van de dag Willem bij binnenkomst te horen uitroepen: ¨Wat is het hier opgeruimd!¨.

Ik hoop deze week lekker door te kunnen buffelen. Eens kijken wat er van al m´n plannetjes en goede voornemens terecht gaat komen :-).