vrijdag 6 februari 2015

Met z'n zessen ziek...

Woensdag vierden we het 55-jarig huwelijk van mijn ouders. Het was heel gezellig, warm, geslaagd! We zijn zo blij dat we het zo met z'n allen fijn hadden. Het is iets heel moois om op terug te kijken. Wat ook heel fijn was, was dat iedereen er was. We hebben de laatste week wel twijfels daarover gehad, want dan was de één ziek en dan de ander. Woensdag had alleen onze Maria pech. Die had vreselijke oorpijn. Ze zag het echt niet zitten om mee te gaan. Een nichtje die in een apotheek werkt zei, dat we haar Otalgandruppels moesten geven, omdat die zouden verdoven. Leendert en Maaike zijn toen naar de apotheek geweest om die druppels en hebben ze Maria gegeven. Inderdaad zakte de pijn wel een beetje. In elk geval genoeg om nog een uurtje op het feest te zijn. Maar verder is het aan haar wel voorbij gegaan.

We waren nauwelijks thuis, of Willem kondigde aan, dat hij naar bed ging, omdat hij zich ineens hondsberoerd voelde. Toen waren hier dus al twee zieken. Zelf was ik snip- en snipverkouden, maar gelukkig nog niet ziek. Gisterenmorgen belde Maaike vanaf school, dat ze overgegeven had en naar huis kwam. Zieke nummer drie. Toen Koos laat in de middag thuis kwam uit school kroop hij met z'n jas aan onder een deken op de bank, rillend van de koorts. Zieke vier. En 's avonds overviel mij ook de koorts. Ik heb een half uur in de stoel gehangen, voordat ik de moed had om de twee trappen op te gaan naar m'n bed. Daarna ben ik met m'n wollen trui aan tot mijn neus toe onder drie dekens gekropen en had na een uur nóg ijskoude handen en ijskoude voeten (en een warm hoofd). Dat was zieke vijf. Tenslotte piepte Jan met een wit gezicht vanmorgen aan het ontbijt, dat hij zó'n buikpijn had. Daar hadden we nummer zes.

Het was dus een behoorlijk gestumper hier vandaag. Gelukkig knapt Willem al op. Hij heeft tussen de middag flink soep zitten eten (uit de weck, want een rijkdom nu!) en voelde zich een stuk beter. Samen met Maria die aan een penicilinekuur zit en bij wie de oorpijn nagenoeg weg is, heeft hij na de lunch de kamer en de keuken aan kant gemaakt.

Zelf lig ik de hele dag op bed. Ben nog steeds koortsig en heb helaas ook een beginnende aderontsteking in mijn bovenbeen. Nog maar even afzien dus...