dinsdag 2 mei 2017

Oer-Hollands, Oer-warmte en Oer-soep

Donderdag was het Koningsdag: OER-Hollands. Of niet soms? We hadden geen speciale plannen gemaakt. Het gezin viel in drie delen uiteen: degenen die niet meer thuis wonen, kwamen gezellig naar pa&moe. Om oranjetompoucen te eten, natuurlijk ;-). De middelsten hadden allemaal een eigen plan en vertrokken ´s morgens na een stevig ontbijt



en kwamen pas ´s avonds weer huiswaarts. De jongsten vermaakten zich rondom huis en gingen ´s middags nog even gezellig mee naar de markt in Ambacht. Daar hapten de mannen een bakje kibbeling weg.


Ik hield me vooral met de catering bezig. Bakte eerst bruin brood en witte kadetten.


Later kwam daar nog een baksel chocoladebroodjes achteraan. Willem en Jan zouden vrijdagochtend vroeg vertrekken om weer een stuk Pieterpad te lopen. Ze nemen dan o.a. altijd chocoladebroodjes mee. Die hoef je niet te smeren, maar kan je gemakkelijk zo weg happen.

Ik maakte een grote pan courgettesoep. Die kwam prima van pas, omdat Wim&Geertje met de kinderen mee aten. Vanwege Koningsdag maakte ik oranje ijs als toetje. Lekker feestelijk :-).

Vrijdag en zaterdag waren Willem en Jan dus weg.



Ze liepen van Ommen via Hellendoorn naar Holten en hebben genoten. Intussen had ik vrijdag een beste klus ter hand genomen. Binnenkort krijgen we namelijk een nieuwe vloer en willen we wat veranderen qua interieur. Daarom moet onze grote kast leeg (en weg). Die kast is enorm. Er kán heel veel in en er zít dan ook heel veel in. Nou ja: zát, inmiddels. Want hoewel ik de klus nog niet af heb, is er al heel wat verdwenen. Heel veel is er weggegooid. Schandalig, zoveel troep! Een heel grote doos is naar de kringloop gegaan. Een stereo-toren naar een zwager. En ook nog e.e.a. op Marktplaats. Ik had gedacht de kast helemaal klaar te krijgen, maar dat lukte niet. Ik kwam zóveel herinneringen tegen! Dat schoot niet op, hoor. Oude fotootjes, kaarten, brieven...Ik kwam een schattig, ouderwets kaartje tegen, geschreven door mijn moeder aan Trijnie op 12 maart 1990. Trijnie was toen 3 weken oud, lag in de couveuse en mijn moeder schreef: Ik hoor dat je zo goed groeit. Je weegt nu al 1610 gram...En dan gaan je gedachten terug naar 27 jaar geleden. Trijnie werd met 31 weken zwangerschap geboren en woog bij haar geboorte 1580 gram. Haar gewicht zakte terug tot 1225 gram en ging daarna langzaam stijgen. Met 3 weken was ze dus juist haar geboortegewicht voorbij. Trijnie was helemaal blij met de kaart, toen ik die aan haar gaf.

Maar goed. Om op te schieten heb ik heel veel foto´s e.d. in 1 doos gestopt en die hoop ik op een later moment nog wel eens op mijn gemakje door mijn handen te laten gaan. Ik ben blij met wat er klaar is, maar niet blij met alles wat nog moet....

Zaterdagavond vierde Maaike haar verjaardag met de familie (en die van haar vriend). Maria had daar vrijdagmiddag alvast een lekkere bavaroise-taart voor gemaakt.


Zaterdag maakte Maaike nog een kwarktaart



en we kochten een roomvlaai. Het huis moest aan kant en de tuin ook. Want Maaike wilde met de jongelui bij de vuurkorf. Hans zou de buitenboel wel doen. Dat deed hij op een creatieve manier. Ons houthok moet opnieuw betegeld worden. De oude tegels waren er al uit. Met die tegels bouwde Hans een kachel. Voor echte OER-warmte dus! De kachel heeft zijn werk goed gedaan. De hele avond zat de tuin vol jongelui :-).




En dan nog de OER-soep. Die maakte ik gisteren. Ik had nog allerlei restjes die op moesten. Onder andere twee zakjes wortels, die de groentenboer oer-wortels noemt:

 Ook waren er uitgelopen aardappels, een uitgelopen bol knoflook, een verdroogd stuk gemberwortel, een verlepte bos bosui


Een zakje soepgroenten over de datum. Dat lag onderin mijn groentelade en het zag er nog goed uit.


Een half pakje katenspek, over de datum. Zag er goed uit, rook ook nog goed.


Ik bewerkte de wortels met mijn dunschiller, schilde de aardappels, zette een gesnipperde ui, de geraspte gember en een paar tenen knoflook aan in wat olie. Deed er twee liter bouillon (van bouillonpoeder) bij. Gaarde de wortels, aardappels en soepgroenten erin.





En zette er tenslotte de staafmixer in. Intussen had ik de katenspek uitgebakken en snipperde die erdoor. Omdat de vulling zo wat karig was kwam er nog een rookworst in stukjes bij en werden een paar handjes rijst mee gegaard. De soep werd paars-bruin, zoals ik al bedacht had (door de paarse wortels). Als je zo´n kleur soep ´wortelsoep´ noemt, vindt niemand het lekker. Dat is, omdat je bij ´wortelsoep´ aan oranje denkt. Maar als je zo´n soep als OER-soep presenteert, is het helemaal OK. Iedereen vond de soep OER-lekker :-). (Vooral vandaag bij de lunch. Soep is de volgende dag altijd nog lekkerder ;-)