dinsdag 20 juni 2017

Meet & Greet

Het leek wel een heuse Meet & Greet op de poldermarkt van afgelopen zaterdag. Wat was het een leuke dag! En wat zijn er veel bloglezers langs geweest! Echt super leuk. Trijnie en ik hebben echt genoten.

De dag was vroeg begonnen. Al om 4.20 stond ik naast mijn bed. En dat terwijl ik er de vorige avond ook niet bepaald vroeg in lag. Die avond had ik een bakexplosie. Ik wilde heel veel lekkers mee naar de markt nemen om te kunnen laten proeven. Daarom bakte ik een kruidkoek met gember, een amandeltaartje, een cocoskoek, een grote bakplaat vol Jan Hagel, brownies en een emmertje vol mini citroenmuffins. En, o ja, ik bakte ook nog drie broden.

Maar nu moesten de laatste dingen nog ingepakt worden en ook stonden er nog twee pannen vol schoongemaakte banaanstukjes met sinaasappelsap en geleisuiker om daar jam van te koken. Die kon ik ook niet zo laten staan en dus maakte ik op de vroege morgen nog 32 potjes bananenjam.

Rond 7 uur stapte Trijnie binnen. Zij wilde mijn haar mooi doen en daarna moest alles in de auto geladen worden. Gelukkig was Willem intussen ook wakker en die wilde dat klusje wel voor ons doen. Daar was ik blij mee, want zware kratten en dozen sjouwen zorgt ervoor dat ik de volgende dag erge bekkenpijn heb. Dat is de prijs van 16 zwangerschappen en is helaas niet anders.

We hoefden niet zo heel vroeg van huis, want het was niet ver rijden. De markt was in Rotterdam, tegen Delft aan. Op ons gemakje reden we rond 8 uur weg.

Willem en ik waren een paar weken geleden op de info-avond van de markt geweest en hadden ons toen al verbaasd over het heel bijzondere plekje. Als je op het weggetje naar de boerderij rijdt, heb je aan de ene kant weilanden/poldergebied


 en aan de andere kant de skyline van Rotterdam


Heel apart!

Er was nog bijna niemand en nieuwsgierig keken we welk kraampje voor ons gereserveerd was. Oh, wat een prachtig plekje! Direct bij de ingang van de loods, op een hoek. We konden de auto naast de kraam rijden en zo heel gemakkelijk uitladen. 

Het was de eerste keer dat Trijnie meeging. Maar de samenwerking ging net zo soepel als met Maaike. We werkten rustig door aan onze kraam en het ging er steeds mooier uitzien. Om 10 uur waren we er helemaal klaar voor.


 Het was toen nog heel rustig. Tja. Zaterdag. Dan slapen veel mensen uit.

Ik besloot om eerst nog even een rondje over de markt te doen om zo te zien wat bij de andere kraampjes verkocht werd. Trijnie paste op onze kraam. Ik snuffelde hier, snuffelde daar, maakte hier en daar een praatje. Wat zag alles er mooi uit en wat waren er veel leuke dingen voor kinderen te doen!

Ik ging terug naar ons kraampje en langzaam maar zeker werd het wat drukker. Aan het einde van de ochtend kregen we het echt gezellig druk. We lieten mensen proeven, mensen roken aan alle geurtjes van de Marseillezepen, mensen vertelden, dat ze al jaaaren m´n blog lazen. Het was gewoon super gezellig.

Tegen tweeën kwam Willem met Jan, Henk en neefje Henk. Zij streken eerst neer op het boerenterras, want ze moesten nog lunchen. Daarna hebben ze tot vier uur rond gezworven. Jan ploos een braakbal van een uil uit. Henk en Henk deden de speurtocht. Iedereen had het prima naar z´n zin.

De markt was om 5 uur afgelopen. Na half 5 werd het echt rustig en pakten Trijnie en ik vast alles in, zodat we direct om 5 uur konden wegrijden. Het was mooi geweest! Trijnie wilde naar huis om te gaan eten en zou daarna samen met Gerwin weer naar ons komen, want wij hadden ´s avonds een gezellig avondje met de kinderen en aanhang. We zouden de vloer inwijden, meteen Vaderdag vieren en gewoon eens lekker bijkletsen met iedereen. Zelf verlangde ik naar de grote pan tomatensoep, die ik donderdag al klaargemaakt had. Op zo´n marktdag eet ik nagenoeg niets. Daar heb ik dan de rust niet voor. Ik had nu dus echt trek :-).

De avond was reuze-gezellig. De kinderen zeiden, dat we dat vaker moesten doen. Dat heb je als ze groter worden, er een paar de deur uit zijn en verder ieder zo zijns weegs gaat: dan ben je haast nooit meer met het gezin bij elkaar. Ergens in de tweede helft van september wil ik het nog weer eens een keer zo organiseren. Dan is iedereen, bij leven en welzijn, terug van vakantie en is er vast weer genoeg te vertellen. We gaan zelf niet weg, maar de kinderen zwerven de aardbol zo ongeveer over. Tsjechië, Peru, Curacao en Zweden staan op de planning...


vrijdag 16 juni 2017

De vloer; en naar de boer!

De operatie ´vloer´ is gelukkig achter de rug. En, WOW!, wat is het prachtig geworden!!! Het was de moeite en de rompslomp meer dan waard.

Vorige week donderdag had Joël vele meters gemaakt, schreef ik. Op vrijdag was het geen ´meters maken´, maar puzzelen. Wij hadden er namelijk voor gekozen om langs de wanden van de kamer een rand met een bies in het parket te laten leggen. En dat was een echte puzzelklus. Maar wel een klus, waarmee het resultaat echt ´af´ werd. Ook de gang was een echte puzzelklus. Niet alleen omdat dat een kleine ruimte is, met veel hoeken, maar ook, omdat er middenin de gang een luik zit, waar Joël de vloer bijna onzichtbaar overheen heeft gelegd.

Rand met bies langs de kachel

Het luik in de gang is bijna onzichtbaar!

De rand met bies tegen de keukenvloer aan
Vrijdagavond hebben we wat meubilair naar binnen gesleept, zodat we het weekend ons wat meer thuis in ons eigen huis zouden voelen. We konden nog niet alles terugzetten, want de rand met bies was nog niet overal klaar. Daar zou Joël maandag mee verder gaan. Bovendien moesten er ook nog nieuwe plinten opgezet worden en dan is het toch wel handig als de boel nog niet helemaal vol staat.
We zetten de eettafel met stoelen terug, het bankstel, én de piano. Willem zat erover in de rats dat de vloer zou beschadigen door het naar binnen rollen van de enorm zware piano. Maar niets hoor: helemaal niets van te zien! Ik was blij, toen hij op z´n (nieuwe) plek stond. En Willem ook. Hij pingelt meer dan ooit, want het klinkt nu met de nieuwe vloer veel mooier dan toen we nog vloerbedekking hadden liggen. Hè, wat werd het al heerlijk huiselijk, zo!



Maandag kwam Joël weer verder puzzelen. Stipt om 7 uur stond hij weer paraat, vrolijk als altijd. Hij liep op zwarte koffie, dus heb ik steeds gezorgd dat er een kan koffie voor hem was, waar hij onbeperkt uit tappen kon. En natuurlijk heb ik hem verder ook nog wel een beetje verwend. Op zulke harde werkers moet je zuinig zijn ;-). Elke middag zorgde ik voor iets lekkers bij de lunch. En natuurlijk had ik ook lekkere koeken voor bij de koffie. Van mijn eigen werkjongens (Leendert en Hans) weet ik, hoe zoiets op prijs gesteld wordt en ook hoeveel verschillende mensen ze tegenkomen. Ze weten precies de adresjes waar ze niets kregen (onvoorstelbaar toch, als er nog geen bakkie koffie vanaf kan voor mensen die bij je aan het werk zijn!!) en de adresjes waar ze verwend werden :-).




Pas om 5 uur ´s middags lag de vloer er echt helemaal in. In de kamer en aansluitend in de gang. Prachtig, prachtig!! Joël zou nu nog één dag terugkomen. Voor de plinten.

Intussen moest er allerlei werk toch echt gewoon doorgaan. De dagelijkse was, het eten koken, de pakjes voor de webshop en ook de bijen wachtten niet. Dinsdagavond heb ik een broedaflegger van mijn grootste volk gemaakt. Je maakt dan als het ware een nieuw volk met een deel van het hoofdvolk. Dat doe je om te voorkomen dat de bijen dat zèlf doen en dan gaan zwermen. Als er een zwerm bijen ongecontroleerd wegvliegt, ben je ze kwijt. Bovendien kan zo´n zwerm overlast geven, doordat hij bijvoorbeeld bij je buren neerstrijkt. Vaak gaat zo´n zwerm in de buurt ergens aan een boom hangen. Veel mensen zijn bang voor zo´n zwerm bijen (wat overigens niet hoeft. Ze doen niets). Maria vond het wel leuk om mee te kijken. Zij maakte wat fotootjes.





Wat was het heerlijk om zo even in het avondzonnetje buiten bezig te zijn!

Ook op de laatste werkdag, dinsdag, kwam Joël weer om 7 uur vòòrrijden. Een paar uur later zaten de nieuwe plinten erop en was de vloer echt helemaal af!!! We dronken een laatste bakkie koffie en ik betaalde het restant (we hadden bij de opdracht al een aanbetaling gedaan). Joël gaf nog een keer instructie voor onderhoud. Dat stelt allemaal niets voor. Gewoon reinigen met water en een milde allesreiniger. Geen groene zeep, omdat er dan een filmlaagje onstaat, wat juist snel een vlekkerig effect geeft. En polish of iets dergelijks is ook niet nodig. Als je daarmee begint, moet je het blijven doen. En dat is alleen maar leuk voor de polish-leverancier, maar dient verder geen enkel doel. Aldus de instructie die ik kreeg.
Later deze week werden we nog gebeld, of alles naar wens was. Ja! We zijn 100% tevreden over onze vloer en over de leverancier: Knulst-pvcvloeren.


We hebben inmiddels stukje bij beetje het meubilair teruggezet. Alleen moet het kastje van mijn moeder nog worden opgehaald. En de kasten, die al wèl staan, zijn nog niet terug ingeruimd. Want wij rollen van vloer naar boer, zeg maar :-).

Morgen hoop ik (voorlopig voor de laatste keer) weer op een markt te staan. Deze keer op het erf van een boerderij in Rotterdam, tegen Delft aan. Het zijn dan de Midden-Delfland dagen. Deze dagen zijn op zaterdag en zondag, maar -uiteraard- ben ik alleen zaterdag van de partij. Ik vind zo´n markt echt enorm leuk om te doen. Deze keer doe ik het samen met dochter Trijnie. Zij is gisteren al komen inpakken. Ik maak de inpakkerij vandaag af. Het is een flinke klus. En zaterdag ben ik dan de hele dag van huis. Deze week komt dat eigenlijk niet zo heel goed uit, want nu kon ik de kastenklus niet afmaken. Ik heb daarom, samen met Willem, besloten om voorlopig geen markten meer te doen. Er gaat gewoon teveel gezinstijd in zitten. Maar morgen nog één keer genieten dus :-).

Ik sta op een minimarkt op het erf van een boerderij, die deel uitmaakt van een route. De Midden-Delflanddagen staan dit jaar in het teken van Duurzaamheid en er wordt van alles uit de kast getrokken om dit thema bij het publiek onder de aandacht te brengen. Je kunt hier een leuk en leerzaam (gezins)uitje van maken. Op de boerderij waar ik sta is behalve de markt ook van alles te doen. Ponyrijden bijvoorbeeld. En armbandjes vilten van schapenwol. Er is van alles te zien, te beleven, te proeven. En ben je er uit gekeken, dan stap je gewoon op de pendelbus naar het volgende boerenbedrijf. Je kunt (beperkt) parkeren tegenover de boerderij waar ik sta (zie onderstaande foto voor adresgegevens), maar ook bij het metrostation van Berkel en Rodenrijs. Dat is meteen ook handig voor als je met het openbaar vervoer komt. Vanaf het station rijdt dan die pendelbus langs de boerenbedrijven. Het belooft een dag met prachtig weer te worden. En ik kijk er dan ook alvast helemaal naar uit. Nog even een dagje buffelen, om alles ingepakt te krijgen en alles wat ik wil laten proeven te bakken.....Lekker druk, maar leuk dus weer!

Klik voor vergroting

Hoogerbrugge,
Limousin veehouderij
Hofweg 93
Rotterdam

-Poldermarkt met verse en duurzame produkten
-Meer over de Limousin en puur natuur rundvlees
-Voor de kids: braakballen pluizen, skelterrijden, workshops, ponyrijden en meer
-Demonstraties, optredens en expositie
-Gezellig boeren terras

Meer info:

Deze dagen is er bij ons op het erf van alles te ontdekken te zien en te koop. Boer Lenno  vertelt over zijn passie, de limousin koeien en het puur natuur rundvlees. Op de (overdekte) poldermarkt is van alles te koop, mooie eerlijke duurzame poducten uit de omgeving.  Voor de kinderen is op het erf van alles te doen en te beleven.

Op de overdekte poldermarkt, verse en duurzame produkten van de volgende standhouders:
  •  Harry Moestuin, groente en perkgoed uit de polder
  • Boomgaard schieveen met heerlijke jam 
  • Keramiek en plaattaart, zussen Kranenburg 
  • Ambrosius Honing, Hannie van Loosen vertelt graag over haar passie de bijen en haar wolhobby.
  • Puur natuur Limousin rundvlees van fam. Hoogerbrugge
  • Cranberry group  
  • Made by Luus, Brocante van L. van Leeuwen 
  • Nespressocup sieraden van Adrie Scheen 
  • Tassen van tractorbanden door Marja Jansen
  • Zuivelboerderij Zegenvrucht, met de o.a. de geroemde karnemelk van Nina van de Burg
  • Eenvoudig leven shop 
  • Forever aloë Vera producten van Marjolein Legrand
  • De Sapmachine, langzaam en koud geperste groentesappen of detox sappen een passie voor voeding
  • Tuinderij de Groenzoom, maak kennis met de kruidentuin en zelfgemaakte beesten/bijen huisjes
  • échte Delflandse boerenZuivel  
  • Boekhandel Coelers met natuur- en kookboeken
  • Into Study Exchanges (informatie over uitwisseling studenten)
Gedurende de dag zijn er diverse demonstraties/optredens/en een expositie: 
- van onze huisimker Hannie van Loosen met haar  bijenvolken- vrijwerken met de paarden van "Paardenplezier"
- demonstratie natuurlijk paardrijden door F. Duindam
- meet en greet met boer Lenno, hij vertelt over zijn Limousinkoeien en het puur natuur rundvlees.
- Expositie van werken gemaakt o.l.v. Rovers schilderkunst.
- Optredens van het Pr. Hendrik koor en orkest uit Delft 
Van alles te doen:
- ponyrijden
- pony's poetsen en knuffelen zaterdag en zondag van 12u tot 14u
- vilten met schapenwol
- braakballen pluizen
- rondneuzen op het erf, spelen in stro, met skelters etc.. 
Op ons gezellig boerenterras kunt u genieten van een kopje koffie/thee/ limonade en wat lekkers ook is er gedacht aan de lunch heerlijke tosti's of liever een broodje knakworst. Ook ijsjes ontbreken natuurlijk niet.



donderdag 8 juni 2017

Afzien. Maar het wordt mooi!

De vloerenklus vordert gestaag. Het gaat eigenlijk helemaal naar wens. Het is alleen méér afzien, dan ik van tevoren bedacht had. Wat is dat akelig, zo´n hol, leeg huis. En heel de dag iemand om je heen, waar je rekening mee moet/wilt houden. Ik moet eerlijk bekennen, dat ik domweg van slag ben en me raar en moe voel. Maar goed. Nog even doorbijten.

Gisteren heeft de vloer de tijd gehad om goed uit te harden. En ik had de tijd om wat werk voor de webshop te doen. Wat inpakwerk, wat schrijfwerk, enzovoorts. Ook tijd om weer fatsoenlijk te koken. Ik verwachtte immers de hele meute weer fijn thuis, uit school en werk.

De avondmaaltijd was, behalve dat er normaal gekookt was, nog wel een kampeer-ervaring. Willem schepte aan het aanrecht de borden vol, die vervolgens werden doorgegeven. We zaten allemaal op een rijtje op stoelen en krukjes en bankjes. Zonder tafel, dus het bord op schoot. Hilarisch eigenlijk ;-).

Vanmorgen kwam Joël weer welgemoed binnenstappen. Volgens mij was het amper 7 uur. En terwijl ik probeerde om iedereen, die nog thuis was, van een ontbijt te voorzien (weer op de kampeermanier), begon Joël aan het opschuren van de egaliseerlaag en andere voorbereidingen.




Ook Trijnie stond al om 7 uur op de stoep. Maaike had vandaag een bruiloft. De zus van haar vriend trouwt. En Trijnie kwam Maaikes haar doen. Echt fijn, zo´n zus als privé-kapster.



Na de nodige voorbereidingen, begon eindelijk het mooie werk aan de vloer. Wat was het leuk om de eerste strook op de grond te zien verschijnen!!



Een groot deel van de ochtend was ik weg. Ik bracht Maaike naar de feestlocatie. Ze zag er uit als een plaatje!




En daarna deed ik boodschappen voor twee mensen, die ik, vandaag en morgen, aan levensmiddelen help via Samen Eten Delen.

Joël heeft heel wat metertjes gemaakt. Aan het eind van de middag was hij al in de gang aangekomen. Wat was het fijn om de tafel en wat stoelen naar binnen te sjouwen en weer gewoon aan tafel te eten! Echt een genot :-).


Vanavond waren we allemaal gaar. Jan had een pechdag gehad. Hij had per ongeluk zijn schooltas in de bus laten staan. En laat daar nu net zijn laptop ook in zitten :-(. We hopen heel erg, dat de tas nog boven water komt. Vanwege de laptop. Vanwege een aantal dure schoolboeken. En ook vanwege de fijne tas, die Jan nog van mijn moeder heeft gekregen.
Henk was ook moe en zeurig. We zijn nog even met z´n drieën naar Dordrecht gereden om één van de noodpakketten af te leveren. Daarna kochten we nog viltjes voor onder de meubels. Maar verder bleven de activiteiten beperkt tot koffie drinken en uitrusten ;-).

Morgen hoopt Joël ook weer vroeg van de partij te zijn. En voordat hij komt, wil ik een gat in de strijk hebben geslagen. Het kan maar vast gebeurd zijn. Toch?


woensdag 7 juni 2017

Alles anders....

Het is even doorbijten hier. "Alles is anders",  is de vlag die de lading dekt :-).

Gisterenochtend waren wij om 7 uur in afwachting van de mensen van Knulst, die de vloer zouden komen egaliseren. Dat afwachten klinkt misschien heerlijk 'zen', maar in werkelijkheid was het hier een drukte van belang. Alle 7 kinderen, die nog thuis wonen, zouden voor 1 nacht ergens anders gaan slapen. En iedereen ging dus met een extra setje kleding, een pyjama, een tandenborstel, voor twee dagen schoolboeken enzo naar school of werk.

Eindelijk was om half 9 iedereen vertrokken en waren alleen Willem en ik nog thuis. We hadden een telefoontje gekregen, dat er flink veel vertraging op de weg was en dat ze van Knulst later zouden arriveren. Ik keek eens online hoe de vlag er, wat files betreft, bij hing en schrok behoorlijk. Juist één afslag vòòr de afslag naar Alblasserdam was er een vrachtwagen gekanteld en dat zorgde voor een kilometerslange file en een vertraging van 143 minuten. De koffie, die al een uur op het warmhoudplaatje klaarstond, dronken we zelf maar op. Het zou nog wel even duren, dachten we.

Dat was ook zo! Pas om 10 uur kwam het busje van Knulst voorrijden. Daar sprong een vrolijke knul uit: Joël. Hij was maar alleen en zou dat egaliseerklusje wel even klaren. Hij zag het helemaal zitten. Ok. Dan gingen wij dat ook maar doen :-).

We dronken een kop verse koffie. Willem werkte nog een paar uurtjes thuis, totdat hij de deur uit moest voor een afspraak naar Emmen.

Intussen liep ik rond als een kat in een vreemd pakhuis.

Over een kat gesproken: de zwerfkat, die wij al jaren om de deur hebben en die steeds vaker binnen durft te komen, vond het ook echt raar bij ons:








Ik kon niet veel meer beginnen. Ik wilde beneden Joël niet voor de voeten lopen. Dus ging ik boven maar wat aan de slag. De was kon niet naar buiten, vanwege stormachtig weer en buien. Dus toen mijn drooglijnen binnen vol hingen, was het gedaan met de waspret. Zo goed en zo kwaad als het ging maakte ik de bestellingen voor de webshop klaar. En daarna geloofde ik het wel. Op de bovenverdieping staat alles nu hutje bij mudje en kan ik niet echt uit de voeten. Inmiddels mocht ik ook niet meer beneden lopen. Ik ben mijn preekaantekeningen maar gaan uitwerken achter de computer.

Tegen half 4 verdween Joël. Ik kon toen alleen nog over een smal balkje van de trap op de voordeurmat komen



en dan kon ik, als ik dat wilde, ook nog buitenom, via de garage, bij de keuken komen. Heel veel bewegingsruimte had ik dus niet. Met veel gewurm (omdat de voordeur maar een klein stukje open kon) kreeg ik de webshopbestellingen naar buiten en kon ik die naar het postkantoor gaan brengen. Daarna was het afwachten tot Willem thuis zou komen. Normaal is Emmen bij ons vandaan tweeëneenhalf uur rijden. Maar met het onstuimige weer en in de avondspits zou dat natuurlijk langer duren. Eindelijk kwam Willem om 19.00 uur thuis. We hadden afgesproken om buiten de deur te gaan eten. Maar Willem was zo gaar als boter. Zouden we gewoon een pizza laten komen? En die dan maar op bed zittend opeten? Maar nee. Dat wilde Willem toch ook niet. En dus gingen we, nadat hij een poosje had gerust, toch op pad. Omdat het al tegen achten liep, wilde ik niet naar een restaurant, waar je eerst een stokbroodje en de menukaart krijgt en vervolgens drie kwartier op je eten moet wachten. Wokken leek me daarom wel wat. Dat is ook fijn als je vegetarisch eet, want dan kun je gewoon allerlei groenten wokken. Willem vond het een goed plan en we reden naar Papendrecht. Helaas was het restaurant gesloten. Hè, vervelend. Maar niet getreurd. Willem stelde voor om naar Happy Italy te gaan. Daar hadden we de kinderen al zo vaak over gehoord. Maar we waren er zelf nooit geweest. Wel horen we altijd van een lange wachtrij, daar. Maar het was al best laat en we namen de gok: misschien zou het met die wachtrij wel meevallen. Dat was zo! We konden zó naar binnen en konden zó een plaatsje kiezen. Het was heel anders dan wij verwacht hadden. Dit leek wel een soort van McDonalds, maar dan met Italiaans eten, vonden wij.

De snelheid was fantastisch. We namen brood met olijfolie, terwijl we iets van de kaart kozen. Wat een keuze! Help, keuzestress ;-). Willem nam ravioli, ik nam spaghetti. We smulden. Het was lekker en goed warm en het waren mooie porties. Alleen vond ik het wel heel erg kazig: lekker, maar zout! Ik heb dat vannacht ook wel geweten: ik ben een paar keer uit bed geweest om iets te drinken. Dat gebeurt me normaal nooit!

We namen nog een ijsje toe en besloten op huis aan te gaan. En zo zaten we om 10 uur alweer op ons bed. Nog even wat achter de laptop werken. Maar al snel voelde ik me heel slaperig worden. Het was ook zo'n rare dag geweest! Volgens mij sliep ik al voor elf uur. Dat is uitzonderlijk vroeg, voor mijn doen. Maar het werd een rare nacht. Het is lang geleden, dat ik zó onrustig sliep. Ik had dorst. Het voelde raar dat we zomaar samen in huis waren. Het voelde raar om niet zomaar naar beneden te kunnen wandelen. Het was onrustig, omdat de tent steeds klapperde in de wind. Het was onrustig omdat de poortdeur niet goed dicht zat (en ook al klapperde). Om kwart voor 6 was ook Willem klaarwakker. Hij dacht dat het al minstens kwart voor acht zou zijn! Ook al van slag dus :-).

Afijn. De dag zal vandaag iets gewoner verlopen. We kunnen nu gelukkig weer beneden over de vloer lopen. Het is toch wel handig, dat ik niet meer buitenom naar de keuken hoef. Vanmiddag komt iedereen weer gewoon naar huis. We halen tegen etenstijd de tafel en de stoelen naar binnen, zodat we aan tafel kunnen eten. Maar verder leven we nog even boven, op de mudvolle slaapkamers.

Vandaag zijn er geen werkmensen. De vloer kan dan goed uitharden. En morgen begint dan het echte werk! Dan gaan ze een begin maken met het leggen van de PVC-vloer. Ik ben erg benieuwd hoe dat eruit gaat zien. En ook hoever ze uiteindelijk vrijdagmiddag zullen gekomen zijn. Het zou wel heel fijn zijn, als we dan de meubels zouden kunnen terugzetten. Al was het alleen de eettafel en de zithoek maar. We gaan het (af)zien...


dinsdag 6 juni 2017

Bijen en vloer

Na een onrustige nacht zit ik al vroeg beneden in een volledig kale kamer. Vandaag wordt een begin gemaakt met de nieuwe vloer! Ik verwacht de mannen van Knulst-pvc-vloeren al vroeg. Zij komen vandaag de vloer egaliseren. Dat vergde behoorlijk wat voorbereiding en er liggen -weer- volle dagen achter ons. En nee, dat was niet alleen vanwege de vloer. Maar dat kwam er wel mooi nog weer even bij :-).

Vorige week donderdag was bijvoorbeeld zo´n lekker volle dag. ´s Middags en ´s avonds moest ik op pad en ´s morgens had ik het dus druk met huishoudelijk werk. Op deze zomerse dagen, begin ik mijn dag in de tuin. Ik pluk wat dode bloemen, trek wat onkruid uit, begiet hier en daar een dorstige plant. Heerlijk om zo wakker te worden. Heerlijk ook als steeds de was naar buiten kan en binnen de kortste keren droog is om verder weggewerkt te worden!

Halverwege de ochtend legde ik de laatste hand aan het voorbereiden van de bijengastles, die ik die middag zou geven. Ik zocht wat materialen bij elkaar, die ik mee wilde nemen en schreef nog wat dingen op.

Na de middag reed ik naar de Rehobôthschool in Barendrecht. Daar zaten de kinderen van groep 3 al klaar in afwachting van ´de imker´. Het was snikheet en dus trok ik pas in de school, vlak voordat ik het lokaal inging, mijn imkerpak aan. In vol ornaat kwam ik de klas binnen. Dat is altijd zo´n leuk moment. Al die nieuwsgierige koppies :-).


De kinderen zongen een welkomstlied en daarna ging ik los. Groep 3 is zó leuk! Die kinderen zijn nog zo lekker nieuwsgierig! Prachtig om dan iets van de wondere bijenwereld te mogen vertellen. De aandacht was bijzonder. Pas na 25 minuten keek ik op de klok om te zien hoever de tijd verstreken was. Al die tijd hadden de kinderen vol aandacht zitten luisteren.

Behalve dat ik vertelde, liet ik natuurlijk ook van alles zien. En ruiken (mijn handschoenen, waar propolis aan zit). En proeven (een snoepje met honing erin). Toen ik een raam met raat liet zien, zagen de kindjes vooraan, dat er een dode bij onderaan het raam hing. Oh, ja! Leuk! De bij werd voorzichtig (hij was al een beetje uitgedroogd en dus breekbaar) op een dekseltje gelegd en ging de klas rond. Nu kon iedereen de haartjes op de bij bestuderen (het verschil met een wesp, die glad is).

Wat genoot ik enorm!



Aan het einde van de les kreeg ik een prachtig boekwerk overhandigd. Dat hadden de kinderen gemaakt. Wat een werk haddden ze/had de juf daarvan gemaakt! Echt prachtig. Eén jongen had zelfs nog twee tekeningen extra gemaakt. Die zaten los in het boek. Geweldig dit!



Mijn drie kwartier waren omgevlogen. Nog een afscheidsliedje om te bedanken en daar ging ik weer.

Op naar het ziekenhuis in Zwijdrecht, waar schoonmama zat voor een allergietest. Toen ik daar aankwam, was ze nog niet klaar. Dus schoof ik gezellig naast haar in de wachtkamer en ging later even mee naar binnen bij de allergoloog. Daarna bracht ik haar in mijn bloedhete auto naar huis.

Snel eten klaarmaken, want ook ´s avonds zou ik weggaan. Voor de derde avond op rij! Dinsdagavond spinnen, woensdagavond breien (gezellig bij mijn tante in de tuin) en deze avond was een een workshop haar opsteken bij een schoonzus. En dit was ook fijn in de tuin. Het was een gezellig vrouwen-avondje. Van sommige kapsels heb ik een instructievideo gemaakt. Dat is maar goed ook. Want zoiets vergeet ik à la minute :-).



Intussen kan ik mijn eigen haar nu ook mooi opsteken. Maar dat heb ik niet op de workshop geleerd, maar leerde Trijnie mij een paar weken geleden. Ik had daar nooit het geduld voor en vond het ook totaal onbelangrijk. Maar goed. Willem vindt het wél belangrijk, dat ik er verzorgd uitzie en nadat ik wat complimentjes kreeg over mijn nieuwe look, vind ik het toch ook wel leuk. Nu ik wat ervaring heb, is het ook niet zoveel werk meer. Ik schat hooguit 7 minuten en dan zit het voor de hele dag.

Willem was intussen die avond met Henk naar Papendrecht geweest om een fiets op te halen. Henk was al een tijdje aan een  grotere fiets toe. Er was nog niet van gekomen om daar achterheen te gaan. Maar toen hij van de week thuis kwam en vertelde, dat hij was uitgelachen om zijn baby-fiets, begreep ik, dat het echt geen uitstel meer kon lijden. Op MP kwam ik een prachtige fiets tegen in de maat, die hij nodig heeft. Na wat heen-en-weer gemail, werd de koop gesloten. Willem kocht de fiets en Henk reed er, trots als een pauw, zelf vanaf Papendrecht mee naar huis.


Zaterdag maakten we een begin met de operatie ¨Nieuwe vloer¨. We leenden de partytent van mijn zus en zetten die op in de tuin. Daar zouden we maandag de meubels in zetten. Zo geschiedde. Toen we gisterenochtend (Tweede Pinksterdag) thuiskwamen uit de kerk, kleedden we ons om, aten wat en gingen aan de slag.

Het ging heel voorspoedig. Meubels eruit. Vloerbedekking in repen, opgerold en afgevoerd. Ondervloer eruit. Totdat....we in de gang kwamen. We dachten: nog even de gang. Maar we waren vergeten, dat daar onder het tapijt een gelijmde kurkvloer lag!!! Pfffffff. Wat een tegenvaller. Dit kostte uren en uren en uren. Pas om een uur of half 9 was de vloer er echt helemaal uit. 

Daarna heeft Willem de partytent met de jongens helemaal vastgesjord en zoveel mogelijk wind- en waterdicht gemaakt. Hebben we wekenlang geen spat regen gehad, voor vannacht en vandaag werd er regen voorspeld en windstoten tot 70 km per uur. Ze hebben hun uiterste best gedaan om alles keurig vast te zetten.

Als laatste haalde Willem de plinten nog weg uit de gang en kon toen ook eindelijk naar bed. O nee. Eerst nog even douchen! Willem had namelijk ergens rond het avondeten ook nog maar ´even´ ruim 8 kilo makreelfilet gesneden...Leendert was wezen zeevissen en had een ton vol vis bij zich. Hij had die dag al genoeg vis gezien en Willem had het klussen wel zo´n beetje gezien. Dus hebben ze geruild. Willem ging de vis fileren en Leendert de gang strippen. Zodoende moest Willem echt nog even de vislucht gaan afspoelen :-).

Elk half uur schoot Willem vannacht overeind. Bang dat de partytent het zou begeven. Maar nee. Die staat er nog. Alles staat klaar in afwachting van de mannen!









Mijn aandeel was oud en vertrouwd. Catering en strijk....