donderdag 27 juli 2017

Zomervakantie 2017, dag 18; zuster Teunie en haar jamfabriekje

Vandaag was ik eerst en vooral: zuster :-). En, ok, ik had maar één patiënt, maar heb mijn rol toch uiterst serieus genomen. Zuster (verpleegkundige durf ik niet te zeggen, want ik ben verre van kundig!) is niet iets wat me van nature goed af gaat. Ik moet er mijn best voor doen. Maar met een beetje goede wil, kom je een heel eind. Dus bevroeg ik mijn patiënt bij het ontwaken eerst uitgebreid naar de nacht en luisterde naar de pijntjes en de kwalen. Daarna trok ik haar elastische kous (tegen trombose) aan en zorgde voor haar ontbijtje. Moe was jammer genoeg erg misselijk vanmorgen. Maar een beschuitje ging er wel in. En ook het glaasje vers geperste sinaasappelsap. Daarna natuurlijk het was- en aankleedritueel. Alles kon en mocht op het gemakje. Intussen deed ik honderdenéén dingetjes tussendoor. Door de raar verlopen dag van gisteren lag er een aardig prakje werk op me te wachten.

Alles kwam goed. Moe zat om 10 uur aangekleed in haar stoel. Klaar om bezoek te ontvangen. Het eerste bezoek bracht een heerlijke slagroomschnitte van de bakker mee. Lekker! Gezellig! En het volgende bezoek zeulde een enorme doos sinaasappelen mee. Wat een rijkdom.


Moe kreeg aan het eind van de morgen een gezellig bordje met fruit. ¨Net of ik in mijn kraambed zit,¨ lachte ze :-).


Het bezoek zei steeds tegen me: ¨Kom er toch gezellig bij zitten!¨ Heel lief bedoeld, maar ik kan onmogelijk twee weken lang elke dag uitgebreid bij visite gaan zitten. En ze komen tenslotte voor moe.

Ik werkte stug door aan de was en de strijk.



Vanmiddag knapte schoonmama zienderogen op. Wat fijn! Ze kan er nu echt van genieten om vertroeteld en verwend te worden.

De post bracht een enorme fruitmand. Voor de patiënt en voor haar verzorgers :-). Wat lief!


Trijnie kwam ook even om het hoekje kijken en bracht een prachtig boeket voor oma mee. Daar kunnen we ook fijn met z´n allen van genieten!


Tussen de bedrijven door was ik druk met de webshop. Ik was vanmorgen om zes uur al muisstil naar m´n winkeltje geslopen om bestellingen in te pakken. De bestellingen van later op de dag maakte ik steeds tussendoor klaar. Er moesten gedroogde appelringen ingepakt worden.


En Maaike pakte kruiden voor me in en hielp met de zoveelste lading champignons voor in de droogoven. Aan het eind van de middag ging ze gezellig mee naar het postkantoor. Altijd leuker om dat samen te doen. En ook gemakkelijker natuurlijk, want het is een heel gesjouw.


We aten vanavond rundvlees met spercieboontjes, gekookte aardappels en vers gekookte appelmoes. Het was een genot om moe daarvan zo te zien smullen! Alleen beging ik volgens de kinderen een enorme fout. Ik had namelijk gezegd, dat ik rijstepap toe had. Dat was ook zo, maar het was geen zelfgemaakte, maar gekochte. Dat is dan ook iets wat ze nog nooit op hebben. En ze vonden het nergens naar smaken :-(. Dus heb ik beloofd om heel binnenkort zelf lekkere rijstepap te koken :-).

Vanavond na de koffie had ik het druk met de kroosjes (kleine pruimen), die nu echt verwerkt moesten worden. Ik maakte er jam van. Dit is mijn recept voor kroosjesjam:

Doe de kroosjes in een pan met een beetje water en kook ze zacht. Doe ze door de roerzeef. Weeg 2 1/2 kilo gezeefde kroosjes af en doe die in een pan. Voeg 1 eetlepel speculaaskruiden toe en 2 pakjes geleisuiker speciaal. Breng de massa aan de kook en laat het 1 minuut borrelen. Daarna kan de jam gloeiend heet in brandschone potjes.

Ik maakte maar liefst 43 potjes (ze komen binnenkort in de webshop) en ik kan nu even geen pruim meer zien. Ik had namelijk van de week ook al 31 potjes Opal pruimenjam gekookt!

Zuster Teunie (met d´r jamfabriekje) heeft de patiënt net lekker onder gestopt en gaat nu zelf ook haar ogen sluiten.